When work gets tough you work harder

Afgelopen dinsdag zijn we op bezoek geweest bij de school Central Park East 1. Ik neem jullie in deze blog graag mee in mijn ervaringen van deze inspirerende school.

Tijdens mijn bezoek ging ik als eerste kijken bij de kinderen die 9/10 jaar oud zijn. De kinderen gingen project tijd doen. Een tijd waarbij de kinderen aan een project werken in het thema ‘eigen identiteit’. Ze doen dit op verschillende manieren: tekenen, knutselen, een verhaal, enz. Ook werd er tijdens deze tijd gekookt. De leerkracht vertelde aan de kinderen, dat de kinderen niet iemand nodig hebben die op hen let om te kijken of zij doen wat ze moeten doen. Ze benadrukte de verantwoordelijkheid van de kinderen, hoe groot zij al zijn en wat zij allemaal al kunnen. Daarna ging ze door over het vertrouwen dat ze in de kinderen heeft. Als laatste besprak ze met de kinderen dat ze geven om elkaar en de gemeenschap. Deze drie punten waren ook terug te zien in de andere klassen. In de jongere groepen gebruikte de kinderen zelfstandig de oven, een lijmpistool, een figuurzaag, enz. De kinderen hebben op jonge leeftijd geleerd hoe ze deze materialen moeten gebruiken. Zij kunnen precies vertellen hoe ze deze materialen moeten gebruiken en wat er kan gebeuren als ze dit niet doen op deze manier. Alles draait daarbij om verantwoordelijkheid, vertrouwen en daarbij het durven loslaten. Laat dingen gebeuren, zodat de kinderen hiervan kunnen leren.

Daarna was ik in een klas kijken waar kinderen zaten die 7/8 jaar oud waren. Een kind begon te vertellen aan mij wat hij aan het maken was. Als reactie op hem gaf ik een compliment. De leerkracht sprak mij aan en vertelde dat dit niet de manier van hun werken was, in plaats van complimenten geven moest ik vragen stellen. Ik vond dit erg leerzaam om te horen. Op de dingen die kinderen maken krijgen zij geen complimenten, want de gedachtegang is een kind heeft geen bevestiging nodig van de leerkracht. Door vragen te stellen zet je het kind aan het denken, kijkt het kritisch naar zijn/haar werk en kan het zelfstandig tot oplossingen komen. Vervolgens vroeg een kind om hulp aan zijn leerkracht. De leerkracht zei waar kan ik je dan bij helpen. Het kind gaf aan dat het erg lastig was. De leerkracht reageerde dat het ook erg lastig was, maar wat zeggen we altijd: ‘When work gets tough you work harder.’ Het kind kwam vervolgens zelf met een oplossing en ging aan de slag.

Verder was de creativiteit in de school op veel plekken te zien. Er waren prachtige werkjes van de kinderen zichtbaar. Wat opvalt is dat in de groepen hier veel tijd aan wordt besteed, waardoor de werkjes erg gedetailleerd zijn. De kinderen maken voor het werkje een stappenplan, de organisatie en het plannen is goed neergezet. Ook reflecteren zij iedere keer in een schrift, ze zijn kritisch naar zichzelf. Kinderen kunnen duidelijk vertellen wat zij hebben gedaan, hoe ze het hebben gedaan, wat ze er goed aan vinden en waar ruimte zit voor verbetering. In de reflectie vroeg ik aan de leerkrachten/directeur wat je doet wanneer een werkje klaar is. De directeur legt uit dat een werkje niet klaar is en er altijd iets is wat je nog kan verbeteren. Ik besefte mijzelf hierdoor dat ik erg ben gericht om dingen af te krijgen en dat daar een tijdspad bij zit waar ik mijzelf erg aan houd. Hier wil ik naar gaan kijken hier ik ervoor kan zorgen dat ik de juiste verdieping, met gedetailleerde werkjes en kritische reflecties vanuit de kinderen kan krijgen.

Waar ik in de voorgaande alinea’s over heb verteld wil ik graag mee aan de slag in mijn eigen klas. Aan de slag met meer verschillende creatieve opdrachten, die aansluiten bij de thema’s waarmee wij werken. Daarbij verschillende knutselmaterialen inzetten. Op dit moment ga ik sommige knutselmaterialen nog uit de weg, denk aan: ecoline, papier maché, enz. De kinderen leren hoe zij met bepaalde materialen moeten werken, denk aan een lijmpistool. Daarbij in verschillende situaties verantwoordelijkheid en vertrouwen meegeven en uitstralen naar de kinderen. Daarbij bewust worden van vragen stellen aan de kinderen over gemaakt werk, in plaats van complimenten geven. Waardoor de kinderen leren onderbouwingen te geven over hun eigen werk en te reflecteren op hun eigen werk. Met als doel meer eigen creativiteit, betrokkenheid en intrinsieke motivatie bij de kinderen creëren.