WhatsApp Image 2024 05 15 At 04.29.58

We don’t do things for kids what they can do them self

Als er een school is die vertrouwen uitstraalt dan is het deze school, Central Park East One.

Vertrouwen in de kinderen, de leerkrachten en de directeur.

Zo vertelde de directeur Gabriel dat zijn team niet alles doet wat de overheid van ze vraagt. Ze geven er hun eigen sausje aan, zolang het maar bij hun visie past. Hier staat hij voor. Hij vertrouwd er ook op dat zijn leerkrachten weten wat ze doen en waarom ze dat doen. Daarom kan en durft hij het ook los te laten.

Daarnaast was het vertrouwen van leerkrachten in de kinderen enorm groot.

Dit was o.a. te zien in het materiaal en gereedschap wat de kinderen mogen gebruiken. Sommige jonge kinderen werkte al met messen, lijmpistolen of maakte gebruik van de oven. Hoe kan dat? De kinderen leren van jongs af aan, hoe de verschillende materialen gebruikt moeten worden. Ze laten aan de leerkracht zien dat ze er mee om kunnen gaan en krijgen hier een certificaat voor.

Vervolgens vertrouwd de leerkracht erop dat de leerling hier netjes mee om kan gaan. Mocht het niet goed gaan dan worden er vragen over gesteld. De enige voorwaarde van het gebruik hiervan is dat de leerkracht in het lokaal aanwezig moet zijn. Door de kinderen dit vertrouwen te geven voelen ze zich ook zelf verantwoordelijk. Zo gaat het ook met het opruimen van de materialen. Dit wordt niet gedaan door de leerkracht, maar door de kinderen zelf. Zij zijn ervoor verantwoordelijk dat op maandag weer opnieuw met het materiaal gespeeld kan worden. Dit deed mij overigens heel erg denken aan de hand van vijf, die wij gebruiken op school. Ik zorg voor de ander, ik zorg voor mezelf, ik zorg voor het materiaal, ik zorg voor de dieren, ik zorg voor de natuur. Hoe kan het dan, dat kinderen het bij ons op school, soms zo lastig vinden om hun verantwoordelijkheid hier in te nemen? Dit is een mooi gesprek om samen met mijn collega’s goed te bespreken. Zijn de materialen makkelijk op te ruimen? Weten ze waar het moet liggen? Hebben we een doorgaande lijn?

Daarnaast hebben we het gehad over het omgaan met de verschillen van kinderen. Hierop werd een heel mooi antwoord gegeven door één van de leerkrachten. Ik vond dat echt ontzettend inspirerend. Zij gaf namelijk als antwoord dat niemand op hetzelfde niveau binnen komt dus over 3 maanden zijn ze ook echt niet op dezelfde plek. Maar niemand eindigt op de plek waar hij begon. Hoe ontzettend mooi als je het zo kunt bekijken. Want hierover is niks gelogen. We mogen ook hier weer het VERTROUWEN hebben in de kinderen dat zij zich op hun eigen tempo ontwikkelen. Elk kind neemt hiervoor zijn eigen tijd.

Vervolgens was er nog de volgende uitspraak: We don’t do things for kids what they can do them self. Dit was voor mij zo ontzettend herkenbaar. Niet alleen voor mezelf maar ook voor ouders, en voor mijzelf als ouder. Wij zijn te snel geneigd om te veel voor kinderen te doen, omdat het soms ook gewoon makkelijk is. Denk bijvoorbeeld aan brood smeren, maar ook ouders die het fruit en de broodtrommel op school uit de tas gaan halen en in de bakjes leggen. Vervolgens krijg je in de hogere groepen dat kinderen zeggen, ‘mama heeft mijn gymschoenen niet in de tas gedaan’. Wij mogen kinderen hier zelfstandiger in maken. Denk daarbij ook aan het lezen van een opdracht. De kinderen komen zo vaak te snel bij ons met de vraag ‘ik snap het niet’. De 4 b’s werken hiervoor bij ons op school super fijn. Eerst zelf denken, je Brein. Dan kijken in je Boek, daarna vragen aan je Buurman/Buurvrouw. Als laatste kom je dan Bij de juf. Dit mag ik echt weer consequenter gaan toepassen. Ook ga ik aankomende maandag meteen met de kinderen bespreken dat ik denk dat ze zelf hun spullen uit hun tas kunnen gaan halen. Ik heb er VERTROUWEN in dat jullie dat kunnen, zonder papa en mama. Als ik ze dit ga vragen, weet ik zeker dat ze allemaal ‘ja’ zullen zeggen. Dus dan gaan we dat de dag erna meteen proberen. Ook thuis mogen ze echt weer hun eigen broodtrommel gaan vullen!! 

Recommend0 recommendationsPublished in Reis2024

Deel deze post

Eén reactie

  1. Ha Lotte, wat een verhaal. En wat mooi dat je geïnspireerd raakt. Het is ook wel duidelijk welk CES principe jij hier gade hebt geslagen. Op Uilenspiegel wordt natuurlijk al veel vanuit respect en vertrouwen gewerkt. Ben benieuwd hoe je daar nog een meer vorm aan kan geven nu je dit gezien hebt.
    Geniet nog van je laatste schoolbezoek en van je laatste dag in de states. Goeie reis morgen. enne…. Mooi dat jij maandag meteen aan de slag wil, maar ik zou er dinsdag van maken. 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *