Na 4 dagen de toerist uithangen in New York, ga ik op zondagavond eens kijken naar welke school we de volgende ochtend gaan. Ik weet niet wat me te wachten staat, maar heb er wel ontzettend veel zin in!
De eerste school is Brooklyn New School. Dit is een school die mede door ouders is opgebouwd. Ouders zijn dan ook nauw betrokken bij de school.
Elk schooljaar worden de kinderen opnieuw op niveau ingedeeld. Er wordt bij deze verdeling goed naar elk kind gekeken naar wat hij/zij nodig heeft. Als het kind meer begeleiding nodig heeft, komt hij/zij in de ‘special class’. De leerkrachten daar in tegen wisselen weinig van groep. Er is op deze school veel vertrouwen bij de ouders. 5x per jaar vindt er een gesprek plaats. Ouders mogen ook zelf bepalen of hun kind getoetst gaat worden. De meerderheid heeft veel vertrouwen in de leerkracht en kiezen voor niet toetsen. Er zijn in iedere klas minstens 2 leerkrachten die de kinderen begeleiden. Je zag dit ook heel goed terug in de school, er liepen veel volwassenen rond. Hierdoor is er ook de mogelijkheid om te kinderen goed te observeren, te begeleiden en te kijken wat ze nodig hebben.
De kinderen werken het hele jaar aan eenzelfde project dat onderverdeeld is in verschillende sub-onderwerpen. Hierbij gaan de kinderen in alle groepen veel zelf op ontdekking/onderzoek. Ze leggen dit vast met een tekening en een beschrijving van het proces. Het proces is belangrijker dan het resultaat. Belangrijk is dat de kinderen er iets van geleerd hebben!
Wij hebben op de Tuimelaar een mooie nieuwe bibliotheek waar ik heel trots op ben, maar wauw wat hebben op deze school een mooie en grote bibliotheek.
Ces principe 9, a tone of decency and trust, is heel belangrijk, vertrouwen en respect van ouders, leerkrachten en kinderen.
Wat neem ik vanuit deze school mee? 1 Durven los te laten en er op durven te vertrouwen dat het goed komt. 2 Proces door de kinderen laten vastleggen en dit ook presenteren/ophangen.
De tweede school die we hebben bezocht, was Central Park East. En wat werd ik blij en enthousiast toen ik hier binnen kwam. Dit was een kleinere school waar je bij binnenkomst al veel werkjes van de kinderen zag hangen. Ook hier zie je veel zelfreflectie. De kinderen beschrijven en tekenen het eigen proces. De leerkrachten vinden het belangrijk dat de kinderen zelf zeggen wat ze willen, wat wil ik leren en wat heb ik nodig. Het zweet op de juiste rug, zoals wij dat zeggen. Belangrijk dat een kind zelf op onderzoek uit gaat en fouten maken mag. Ook frustratie is goed om in je leerproces tegen te komen, daar leer je ook van.
Wat gaaf om te zien hoe een instructie van rekenen aan 8! kinderen eruit zag! De kinderen kwamen binnen en gingen meteen met een rekenprobleem aan de gang. Ieder op zijn eigen manier. Er stonden ook materialen die de kinderen konden gebruiken om het handelend te doen. De leerkracht begon niet met een voorbeeld zoals wij dat doen bij het Edi-model. Nee, de kinderen gaan het eerst zelf proberen en de leerkracht loopt rond. Ze doet niets voor, maar stelt hele gerichte vragen waardoor de kinderen zelf gaan nadenken. Het is heel mooi en waardevol hoeveel vragen ze stelt aan de kinderen. Ook wordt er de tijd voor genomen om zelf te oefenen en te ontdekken. Na 15 minuten zelf uitzoeken, wordt de som samen besproken. Ook hier doet de leerkracht niets voor, maar stelt veel vragen. D.m.v. de vragen van de leerkracht en de antwoorden van de kinderen wordt de som opgelost. Neem de tijd en laat de kinderen oefenen en ontdekken.
In alle klassen werd de snack voor tussendoor zelf door de kinderen gemaakt. Heel motiverend, want helaas als niemand deze activiteit kiest is er voor de hele klas geen snack die dag. Kinderen worden zelf verantwoordelijk gesteld hiervoor. Zo zijn de kinderen ook verantwoordelijk voor het verzorgen van dieren en planten in de klas.
De school ziet er geordend uit, alle spullen en materialen zitten in bakjes en doosjes die gelabeld zijn. Alle bakjes staan in de kast op alfabetische volgorde, wat ook weer een leermoment is voor de kinderen om de bakjes weer op de goede plek terug te zetten.
Mooi om te zien dat ook de directeur elke ochtend een rondje maakt door de klassen en goed mee kijkt wat er in de klassen gebeurt.
Ook op deze school staan de leerkrachten met meerdere mensen in 1 groep. De extra begeleiding wordt gegeven in de eigen groep. Ieder kind is op zijn/haar eigen manier bezig met de les. Wat zie je een betrokkenheid in de klassen! Hoe worden de kinderen zo gemotiveerd? Ze krijgen de tijd om te ontdekken en te experimenteren, er is veel keus om te experimenteren, er is veel verschillend aanbod in een thema en de relatie met de leerkracht is heel waardevol hierin. Een mooie vraag van de kinderen is: Kun je mij leren hoe het moet! De kunst is dan om de juiste vragen te stellen zodat het kind zelf weer op ontdekking kan.
Helemaal enthousiast toen ik in de kleutergroep de bouwhoek zag, een heel groot oppervlak, lekker veel ruimte om te bouwen met heel veel blokken en andere materialen. Dit ga ik zeker meenemen naar onze bouwhoek. De ruimte hebben we in het lokaal.
Ces principe 5, student-as-worker, teacher-as-coach, is heel belangrijk, de kinderen geven aan wat ze willen leren en de leerkracht stelt de juiste vragen om het kind verder te helpen.
Wat neem ik vanuit deze school mee? 1 Neem de tijd voor het proces zodat het werk ook echt van de kinderen wordt. 2 Laat de kinderen meer zelf experimenteren en op onderzoek uit gaan. 3 Goed luisteren naar de kinderen, ze zelf laten vertellen wat ze willen leren en wat ze nodig hebben. 4 Meer vragen stellen aan de kinderen om ze verder te helpen.
Recommended4 recommendationsPublished in Reis2023, Reisblogs
6 reacties
Wat een mooi en duidelijk verhaal, zelfs voor iemand buiten het onderwijs.
Wat een mooie ontdekkingsreis ben je aan het maken, Jolanda! Ik ben benieuwd wat je allemaal meeneemt uit deze reis.
Jolanda, je omschrijft mooi wat je op de twee scholen hebt gezien en wat je daarvan mee wilt nemen naar jouw praktijk. Heb je daarbij zelf nog iets nodig om dit te bereiken? Ofwel … wie moet jou bevragen om door de leerkuil heen te komen, bij eventuele frustratie kan begeleiden om toch door te zetten en zo te ontdekken hoe je nieuwe dingen echt eigen maakt?
Hoi Jolanda
Mooi om te lezen wat je allemaal hebt gezien en wat je wil meenemen naar Nederland en je eigen klas. Ik ben heel benieuwd naar welke stappen je gaat zetten om het voor elkaar te krijgen. Wat en wie heb je nodig? Wat is jouw ‘stok achter de deur om het ook te gaan doen’? En misschien nog wel belangrijker: waarom wil je dit zo graag meenemen? Welke bedoeling heb je ermee? Wat wil je bereiken?
We moeten meer de tijd nemen…. We zien het hier allemaal, jij ook! Herkenbaar wat je van de schoolbezoeken meeneemt!
Zo zeg. Jij schrijft een mooie blog. En zo helder waar je op aan bent gegaan én wat je vast wilt houden. Echt mooi! Deel je het ook mooi met je collega’s? En … Edith wil altijd meer 😜… kunnen we nog wat leren tav de rol / positie van ouders? Hoop dat je het ook mooi hebt in Boston!