Afbeelding Van WhatsApp Op 2023 05 10 Om 01.38.27

Vertrouwen en loslaten

Nou, daar zit ik dan, in de bus van New York naar Boston. Al twee dagen voorbij, wat gaat dat snel. Nu in de bus even de tijd om alle ervaringen en indrukken van de afgelopen dagen eens goed te laten bezinken.

De eerste (toeristische) dagen in New York waren indrukwekkend. New York is vooral groot, veel, hard, ‘aan’, druk… De week in de VS met mijn gezin hebben we genoten van alle toeristische spots en heb ik voor mijn gevoel New York van voor naar achter gezien. Maar afgelopen maandag begon het kijken pas echt, toen we de eerste school (Brooklyn New School) bezochten. Een lange dag waarin we hebben gesproken met principal Malika (wat een sprankels in haar ogen als ze over haar school vertelt), een rondleiding hebben gekregen van twee 5th-graders (kinderen uit groep 7) en in de klassen hebben mogen meekijken en vragen hebben kunnen stellen. Vandaag (dinsdag 9 mei) zijn we op bezoek geweest bij de school Central Park East. Ook hier hebben we veel gezien en gesproken met de kinderen en de medewerkers. Waar deze scholen vooral in opvallen is thematisch werken, waarin veel tijd wordt genomen om onderwerpen uit te diepen en kinderen de kans wordt gegeven om te leren door zelf te ontdekken en fouten te maken.

Al met al een heleboel indrukken en na twee dagen resulteert dat in een heel vol hoofd. Maar wat gaaf om te zien hoe passievol deze mensen met de kinderen werken. Nu ik in de bus de rust heb om na te denken over wat ik gezien heb, komen vooral de woorden vertrouwen en loslaten naar boven: leraren geven de kinderen het vertrouwen dat ze zelf kunnen aangeven wat ze nodig hebben in hun leerproces (en zij begeleiden dat) en zij vertrouwen dat kinderen veel zelfstandig kunnen. Het geeft mij het gevoel dat kinderen mogen zijn wie ze zijn en de leraren de kinderen zien als individuen in alles wat ze nodig hebben. Dit is voor mij de essentie van het leraarschap, fijn om deze mensen te hebben mogen ontmoeten en spreken.

Nu onderweg naar Boston bereid ik me voor op de scholen die we nog gaan zien de komende dagen. Ben erg benieuwd of deze scholen mij op dezelfde manier inspireren als de scholen in New York. Ik ga in Boston vooral nog meer kijken naar hoe de kinderen met “special needs” begeleid en gestimuleerd worden in hun ontwikkeling.

Kijken en zien… deze woorden komen veel terug in mijn blogs. Ook het kijken naar mezelf (wat doen de afgelopen dagen met mij, hoe schrijf ik dat op voor alle mensen die geïnteresseerd zijn in onze reis) is hierin een onderdeel. Fijn om hier tijdens de reflectiemomenten met mijn reisgenoten over te sparren en goed om te beseffen dat ik hierin mag leren te groeien van kijken en zien naar voelen en zijn.

What we see isn’t in things, it’s in our souls

Recommended2 recommendationsPublished in Reis2023, Reisblogs

Deel deze post

14 reacties

  1. Mooi Marjorie; vertrouwen op kinderen maar ook op jezelf maakt dat dit een continu proces van persoonlijke groei blijft. Door met je collega’s jullie kinderen op school het vertrouwen te geven dat ze goed zijn wie ze zijn en verder kunnen worden zal het loslaten beloond worden. Ik hoop dat je, zeker ook bij oudere kinderen, gaat zien hoeveel impact dit vertrouwen op hen heeft bij het grootworden.

  2. Wat een mooi blog. Kan ook niet anders, want je hebt met aandacht geschreven over alle mooie dingen die we hebben gezien. En dat waren er veel… nog drie dagen te gaan 🙂

  3. Marjorie, wat mooi dat je omschrijft dat je van kijken en zien maar voelen en zijn gaat. Vertrouwen dus. Miel alleen in de kinderen, maar ook in jezelf. Wens je een bijzonder mooie tijd in Boston toe. Zou er zo naar toe willen. Cheers 🙂 en nog een goede reis!

  4. Een vol hoofd herken ik en als ik je blogs lees komt dat weer een beetje terug. Wat heb je veel te zien hè. En dat wordt in Boston niet minder. Ik vond het stuk over wederzijds vertrouwen op de VO school daar zo inspirerend. Ik hoop dat je daar nog meer gaat zien, maar vooral voelen wat dat met iedereen op die school doet. Wens je mooie ervaringen toe en graag met een brok aan inspiratie straks weer hier terug!

  5. Marjorie!
    Mooi om te lezen. Vertrouwen da’s echt zo’n woord wat veel meer betekenissen kan krijgen als je er zo goed op gericht bent hè?
    Juf Edith is natuurlijk het meest nieuwsgierig naar wat je ‘voor altijd’ opsluit in je hoofd en hart en hoe dat je professionaliteit beïnvloed. Moois nog voor jou! Zorg goed voor elkaar

  6. Zoveel indrukken en moois krijg je te zien en hoe die weer te koppelen aan onze eigen school….
    Een vol hoofd is dan heel herkenbaar.
    Samen met je reisgenoten sparren helpt enorm om alles een plek te geven.
    Leuk je ervaring te lezen, kijk uit naar je volgende blog!

  7. Trots op jou! Mooi om je blog te lezen over vertrouwen en loslaten. Mooie woorden die we ook steeds meer betekenis geven op De Aventurijn. Ik ben benieuwd wat je meeneemt in de dagdagelijkse praktijk, hoe kun je het meenemen in De Aventurijn. Het geldt natuurlijk niet alleen voor kinderen, maar ook voor onze collega’s. Vertrouwen en loslaten.. Veel plezier in Boston!

  8. Wij misten vandaag jouw tikkende vingers op het raam van de koffiekamer, aan het einde van het speelkwartiertje. 😉
    Leuke blog met eerste indrukken en een vol hoofd! Het moet nog gaan landen, heel logisch! Ik ben heel nieuwsgierig naar het thematisch werken in de middenbouw: o.a. bijv. naar inhoud, planning en feedback. Hoe vinden ze de diepgang? Met welke middelen? Veel succes en nog veel plezier gewenst!

  9. Hi Marjorie, wat herkenbaar om dit te lezen. Ik denk door het lezen van jouw blog meteen terug aan onze CES reis; veel zien, ervaren en een vol hoofd. Ik ben benieuwd naar wat je verder nog zal gaan zien en voelen, ook speciaal voor kinderen die meer nodig hebben. Samen weer over sparren, kijk ik naar uit! Veel succes nog in Boston! Liefs Linde

  10. Een vol hoofd, dat is zo herkenbaar. Zoveel indrukken op een dag! Ik ben heel benieuwd of je de laatste dagen in Boston nog wat meer ziet en te weten komt over hoe ze daar werken aan de ontwikkeling van kinderen met speciale onderwijsbehoefte. Ik kijk uit naar je volgende blog!! Veel plezier nog.

  11. Complimenten voor hoe jij met jouw blog bezig bleef, erover nadacht, nog dieper wilde gaan en hoe dit wat je nu hebt ontstond! En dat je vertrouwen had in mij dat ik even met je mee mocht ‘zien’…….

Laat een antwoord achter aan Adrie Coolen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *