“Try everything” – Shakira

Brooklyn new school en Central park east 1

Na een paar heerlijke, bruisende dagen in New York zijn wij, die al heel veel ondernomen hadden, inmiddels gewend waren aan het tijdsverschil en vol energie over wat er allemaal nog komen gaat.. Samengekomen met de volgende groep. Zij, moe van een lange reis maar o zo enthousiast naar wat deze dagen hen zouden gaan brengen. Na een kort samenkomen scheiden onze wegen voor nu, even.

Op zondagavond kwamen we opnieuw samen voor een gezellig diner vlakbij het WTC. Aan het eind van het diner werd medegedeeld dat dan nu echt het moment daar was de knop om te gaan zetten. De knop omzetten en het schakelen wat weer terugkomt voor mij maar nu op een hele andere manier!

Maandagochtend dan ons eerste echte schoolbezoek! Brooklyn new school in Brooklyn. Bij binnenkomst een hele aardige policeofficer die heel gemoedelijk alle kinderen welkom heette, groette en soms zelfs een knuffel gaf, wij daar tussendoor met ons paspoort om ons in te checken als visitor. Mijn allereerste indruk was meteen de diversiteit tussen de studenten. Basisschoolkinderen kwamen binnen, maar tegelijkertijd ook de highschool kids. Iets wat wij niet gewend zijn maar zo normaal voor iedereen op deze school.

We werden warm welkom geheten door Malika die ons het een en ander over de school vertelde en heel duidelijk benoemde dat het een school is met veel verschillen in ras, etniciteit en op economisch vlak. Iets waarvan zij vinden dat er een goede balans moet zijn en dit dan ook nastreven door middel van een loting. Opvallend was dat de BNS geen buurtschool is maar een school die kinderen heeft uit verschillende buurten, degene die echt bewust voor deze school kiezen.

Na een inleiding en voorstelronde stonden er 2 5th grade students klaar, (groep 7, het laatste jaar voordat ze naar de midschool gaan) om ons rond te leiden door de school waar ze zelf zo trots op zijn. Annicka en Amelia. Deze meiden hebben ons overal een goede indruk van kunnen geven, we mochten overal binnenkijken bij de (zeer) verschillende leslokalen en vertelden volop. Iedere groep werkt met een thema van één heel jaar, soms 2 per jaar maar dat was het. Grote, zeer uitgebreide thema’s waarbij ze volledig de diepte in kunnen gaan en waar ze alle vakgebieden in integreren.

Ik zag binnen deze school veel verschillende, vrolijke kinderen die er ieder op zijn of haar manier waren. Kinderen die zich helemaal thuis voelden in het rommelige technieklokaal en anderen die helemaal op hun plek waren bij de muziekles in het muzieklokaal. Veel indrukken dat zeker, maar ik voelde me er welkom om te ervaren. Zo is er bijvoorbeeld het groene lokaal, vol met planten, stekjes en alles wat daar maar bij zou kunnen horen. Een heerlijke ontdekspeelplaats met modderkeukens, moestuintjes, een insectenhotel, een kippenhok, fietsjes en ga zo maar door. Weer van alles om tegemoet te komen aan wat ieder kind wil.

Op dinsdag werden we op eenzelfde manier ontvangen bij Central park east 1, gelegen aan het Central park. Dit keer door Bruce, de directeur van de school. Ook hij gaf een uitleg over de school en kort daarna werden we verdeeld in groepjes om zelf door de school te wandelen, aan te sluiten bij de lessen en in gesprek te mogen gaan. Ik heb hele mooie werkjes gezien, eindproducten van een thema maar was ook zeer verbaasd over hoe mooi deze eindproducten waren al op jonge leeftijd.

Dit was een wat kleinere, gezellige en gestructureerde publicschool dan BNS en deelde het grote gebouw met nog 2 andere scholen waaronder een highschool. Een gezellige omgeving voor de kinderen met in de grote lijn eenzelfde werkwijze als op de eerste school. Thematisch werken met 1 á 2 thema’s per jaar die helemaal uitgewerkt werden en waarin alle gebieden aan bod komen. Op beide scholen zag ik dat er veel tijd was en gegeven werd om echt de diepte in te kunnen gaan en ze zo tot schitterende eindproducten kwamen. Er is veel ruimte voor het contact met het individuele kind en de creativiteit van de kinderen.

Black lives matter was iets wat in beide scholen erg centraal stond, je zag het werkelijk overal in terug! Dat het zo leeft daar was wel duidelijk toen ik een donker meisje sprak van 5 die een prachtig naaiwerkje van haarzelf aan het maken was. Ze vertelde me dat ze dit maakt om te laten zien dat niet alleen de blanke mensen ertoe doen en er mogen zijn maar dat ’the black people’ er ook toe doen. Ja en of ze ertoe doen! Dit raakte me enorm.

Op beide scholen waren de kinderen erg betrokken, hadden respect voor elkaar en de leerkracht(en) en ze waren zo geboeid bij alles wat ze deden en wat ze aan het doen waren!

Dit zette me aan het denken, wat zorgde voor die enorme betrokkenheid en hoe passen alle kinderen in deze werkwijze?

Door te werken vanuit een thema en deze voor een langere tijd aan te bieden, dat zorgt voor diepgang, verbreding en daardoor interesse. Een thema was bijvoorbeeld Central park waarbij ze aan het begin van het thema Central park ingingen en vanuit daar keken wat ze daarbij zien komen. De bomen, dieren, insecten, het water… etc. Echt vanuit de beleveniswereld van het kind.

Wat op beide scholen ook duidelijk te zien was, was dat er relatief kleine groepen waren met veel leerkrachten, ondersteuners of vrijwilligers om het onderwijs mogelijk te maken en om de kinderen die extra begeleiding nodig hebben bij te staan. Ook waren er speciale ICT klassen (Intergrading coteaching model) voor de kinderen die nog meer speciale begeleiding nodig hebben. Alles dus in eigen school, maar op een andere manier ingericht dan bij ons in Nederland.

Mijn onderzoeksvraag was dan ook hoe zij tegemoetkomen aan alle onderwijsbehoeften met het oog op passend onderwijs en ik denk hier al steeds wat meer antwoorden op te vinden.

Maar daarnaast ben ik tot nieuwe inzichten gekomen die ik hierboven al beschrijf; laat meer los, verleng thema’s zodat je de verbreding en verdieping in kan gaan en vooral ‘Try everything’! (dit prachtige lied van Shakira zong een groep en bezorgde mij kippenvel) en samen met de prachtige quote die op een muur stond, wil ik hiermee mijn blog afsluiten en lekker verder hobbelen in de ruim 5 uur durende busrit van New York naar Boston.

“The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams”.

Recommended2 recommendationsPublished in Reis2023