Trots

Vandaag geen José of Bruce. Vandaag een bezoek aan Brooklyn New School (BNS). We werden ontvangen door de principal. Een super enthousiaste en energieke vrouw. En wat is zij trots op haar school. Hoe mooi als je dat zo uit kan dragen. Ook de voormalige principal was erbij. Zij is met pensioen, maar werkt nog steeds drie dagen op school. Dan heb je echt hart voor je school en voor het onderwijs.

BNS is een grote public school (meer dan 600 leerlingen). In het gebouw zitten ze met 2 scholen, basis en middelbaar onderwijs. Het zijn twee verschillende scholen, maar ze werken veel samen. De principals spreken elkaar wekelijks. 
De kinderen komen uit 5 verschillende districten. Er wordt geloot bij aanmelding. De loting gebeurt in 2 rondes: high income en low income. Zo behouden ze een diverse samenstelling en hebben beide groepen evenveel kansen. Het motto van BNS is dan ook: “diversity is how we heal de world”. (CES10 Democratie, diversiteit en kansen voor iedereen)

Er wordt gewerkt met experimental learning. Leren door te zien, voelen en ervaren. De basis van de school is spelen en ontdekken. Het vak science geeft de kinderen reden om te leren lezen, schrijven en rekenen. Vragen zijn belangrijker dan de antwoorden. Je veilig voelen is dan belangrijk, want als je je veilig voelt, dan ga je vragen stellen. Ze willen bij BNS ook een antwoorden geven aan de kinderen. Ze willen dat de kinderen de antwoorden gaan ontdekken en onderzoeken. Kinderen worden eigenaar van het leren. Ze zijn trots op hun leren en vinden het ook leuk. (CES 1 Leren en lesgeven is intellectueel uitdagend en CES 5 Het kind denkt en doet, de leraar stimuleert en ondersteunt.)

Na het trotse, enthousiaste verhaal van de principal werden we in groepjes rondgeleid door kinderen van de 5th grade. Dit was erg leuk, alleen hadden we daardoor niet de diepgang die we op de andere twee scholen wel hadden. We gingen nl. erg snel en kriskras door de school. Onze rondleiders waren duidelijk ook trots op de school en trots op de taak die ze hadden gekregen. Ze konden ook goed al onze vragen beantwoorden. Toch had ik graag meer tijd gehad om in sommige klassen langer te blijven kijken. Hoe de leerkrachten werkten heb ik niet goed kunnen zien vandaag.

Daarna hadden we nog een mooi gesprek met één van de leerkrachten. Zij heeft wel duidelijk uit kunnen leggen hoe ze een project opbouwen. Want ook hier werken ze 4 tot 5 maanden aan één project. Ook hier hebben ze maar 2 projecten in een schooljaar. De eerste weken wordt er veel ingezet op kennis delen. Dit gebeurt in de breedste zin van het woord. Om uiteindelijk bij het hoofdonderwerp uit te komen. Alle vakken: science, social works, maths, history, geography, reading, writing worden gekoppeld aan het thema. Vanuit kennis gaan de kinderen hun eigen topic kiezen. En deze wordt verder uitgewerkt. Ze nemen de tijd voor een project en dat zie je aan de eindproducten van de kinderen. Daar is veel aandacht en tijd aan besteed. (CES 3 Doelen zijn voor iedereen, de weg ernaartoe verschilt.)

Deze leerkracht gaf mij een belangrijk antwoord op één van de vragen waarmee ik op deze reis ben gegaan. Waar ik eerst nog dacht: een half jaar met één project… hoe dan?! Denk ik nu: dat wil ik ook wel eens gaan proberen. Ik denk dat ik het wel kan. (CES 2 Minder is meer, diepgang boven oppervlakkigheid.)

Ook deze school werkt heel mens- en wereldgericht. Wat mooi als je zo onderwijs mag geven. Ik snap helemaal dat je daar als principal en kind super trots op bent. (CES 7 Laten zien wie je bent, wat je kent en kunt.)