Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan Boston Arts Academy. Op deze school werden kinderen aangenomen aan de hand van hun ‘kunstpresentatie’. Laat zien wat je goed kan m.b.t. dansen, zingen en creëren. Dit mochten de leerlingen doen op hun eigen manier. Scores op het gebied van rekenen en Engels worden niet bekeken bij het aannemen van kinderen, terwijl de school op die gebieden wel ‘afgerekend’ wordt door de overheid. Deze school bied alle (creatieve) kinderen kansen! De studenten gaven zelf ook aan dat zij deze kansen zonder deze school niet zouden hebben. Super mooi om te zien.
Vandaag waren we op Codman Academy een ruime school, waar gewerkt wordt vanuit een positieve benadering. In de klassen was veel hulp, soms stonden er wel 4 volwassenen in één groep om alle kinderen te kunnen helpen. Ook hadden ze een juf waar alle kinderen die hulp nodig hadden, zich even niet fijn voelde, of in de klas even niet mee konden doen naar toe konden. Om even bij te komen, af te koelen, of om extra hulp te vragen. Met de kinderen werd er gezorgd voor een gave schooltuin ook mooi hé?
We hebben weer mooie dingen gezien, maar het heeft me ook aan het denken gezet. Ik zou ook liever meer ruimte hebben op school, hulp, een grote schooltuin. Maar dat is er niet.. en als ik dan kijk naar wat wij al doen, kan ik alleen maar enorm trots zijn! Ja er kunnen altijd dingen beter, anders, mooier, maar laten we ook kijken naar wat we well hebben, wel doen en wel bereiken. Ik (en mijn collega’s) staan voor het onderwijs dat we draaien, we zijn kritisch, onderzoeken steeds nieuwe mogelijkheden, blijven in ontwikkeling en zijn vooral heel gedreven. En is dat niet nóg mooier?
Recommended2 recommendationsPublished in Reisblogs
Eén reactie
Mooi gezien en gezegd Angela! Het gaat om wat wij eruit halen met de middelen die we hebben .. en dat elke dag opnieuw ❤️