The day I stop teaching is the day I lost hope.– Ms. Chesnakis, BAA

Vandaag gingen we op bezoek bij de Boston Art Academy (BAA), een school die volledig inclusief is. Studenten worden geselecteerd op hun vaardigheden in de kunsten en niet op cognitieve vaardigheden, leer- of gedragsproblematiek. Iedereen is welkom op BAA. De school wil kinderen mogelijkheden bieden om zich te ontwikkelen in muziek, theater, kunst of dans. Kinderen met een ‘beperking’ op welk gebied dan ook, krijgen hier kansen. Omdat de studenten geselecteerd worden op basis van hun kunstdiscipline, zijn ze al iemand, een acteur, muzikant, danser etc. Dat geeft hen zelfvertrouwen, hoop en het besef dat het niet gaat om wat iemand niet kan, maar juist om wat hij wél kan.

Dat zet je dan ook aan het denken als het gaat over ‘beperking’. Wat is een beperking? En is het écht een beperking of is het de setting of dat wat we vragen van de student? Zorgen de ‘beperkingen’ aan de ene kant niet voor de geweldige ‘talenten’ aan de andere? Thomas Edison, Henry Ford, Steve Jobs, Whoopi Goldberg, zij waren dyslectisch. Maar zie tot waar zij in staat zijn gebleken. Vincent van Gogh, Bill Gates, Albert Einstein hadden een vorm van autisme, maar kijk naar wat zij de mensheid geboden hebben.

Kijken naar de setting en naar wat we vragen van kinderen, daar wil ik me meer bewust van zijn.

De uitspraak van een van de docenten, die sprak over haar dyslexie, raakte mij: “Owning it in stead of excusing it” Is dat het geheim van Einstein, Goldberg en de anderen? Hierbij leerlingen helpen, hoe mooi is dat? Kinderen stimuleren de beste versie van zichzelf te worden.

Waar het om gaat, als je het de docenten van BAA vraagt, dan is dat relatie, vertrouwen en kansen. Niet het eindpunt maar de reis. Studenten te leren voor zichzelf te denken en te analyseren in plaats van het beantwoorden van vragen.

Als je het mij vraagt hebben ze gelijk en begint dat al in het basisonderwijs. En dan voeg ik er de liefde voor het kind aan toe, want die zag ik en die voelde ik en is zo van belang.

Daarom is de titel van dit blog een uitspraak van miss Chesnakis, docent op BAA, omdat het mij zo raakte en ze hiermee zo immens veel zei. Leerlingen hoop geven en zelf hoop houden.

Yvonne