The classroom teaches too

De eerste school die wij mochten bezoeken was de Castle Bridge School in New York. De Castle Bridge School is een tweetalige school waar Spaans en Engels wordt lesgegeven. Het is een school waar ieder kind en ouder(s) welkom zijn om te komen. Ze vinden het belangrijk om een gemeenschap te vormen, een plek waar kinderen en ouders terecht kunnen. Ze bieden de volgende voorzieningen op school: een koelkast met etenswaren die ouders mogen pakken, ouders kunnen koken op school en er worden kleren gebracht.

José een leerkracht van deze school heeft ons deze dag rondgeleid en inspirerende gesprekken met ons gevoerd. Hij vertelde ons dat de kinderen van elkaar leren, de kinderen leren van de leerkracht en dat de kinderen ook leren van het klaslokaal. Dat laatste over het klaslokaal is te zien hoe zij de thema’s laten terugkomen in de klaslokalen. Op de ramen en muren hangen stukken tekst, afbeeldingen/poster en/of themawoorden. Ik ben hierover in gesprek geraakt met José. Hij vertelde dat hij ieder jaar opnieuw kijkt naar wat voor klas hij heeft en wat daar bij past. Zij hebben laatst het thema mensenrechten gehad en hij kwam erachter dat hij dans, zang en acteertalent in zijn klas had. Daarom had hij met zijn klas een eigen script geschreven over mensenrechten en hebben de kinderen dit nagespeeld. De voorstelling hiervan is een paar weken geleden geweest. Zelf merk ik dat ik zoekende ben hoe ik de kinderen aan de slag kan laten gaan met het uitwerken van een thema. Door dit te horen van José bracht mij dit op inspirerende ideeën.

Verder ben ik tijdens dit bezoek gaan kijken bij de muziekles. De kinderen hadden een stukje gespeeld op muziekinstrumenten en de leerkracht had dit opgenomen. Toen ik binnenkwam waren ze hier samen naar aan het luisteren. Na het luisteren vroeg de leerkracht aan de kinderen om drie dingen te noemen die zij goed vonden aan het fragment. Verschillende kinderen benoemde dingen die zij goed vonden gaan. Zij konden hierbij specifieke dingen benoemen. Als andere kinderen het hiermee eens waren gebruikte zij hiervoor een gebaar. Daarna mochten de kinderen noemen wat zij konden verbeteren. Verschillende kinderen kwamen aan het woord. Ik vond het knap om te horen hoe goed de kinderen konden onderbouwen wat goed ging en waar ruimte zat voor verbetering. Dit zou ik graag meer willen gaan toepassen in mijn eigen klas, zodat de kinderen zicht bewust worden van wat zij goed doen en waar zij op kunnen letten.

Ook hebben we deze dag gepraat met leerkrachten die op deze school werken. We kregen een gesprek over dat kinderen geen vaste plek hebben in de klas. Dit is ook bij mij op school. Ik vroeg aan de leerkracht of zij er ook vaak tegen aanliep dat kinderen een gezellige plek kiezen en niet een goede plek kiezen. Zij vertelde mij dat zij iedere ochtend bij de start met ieder kind bespreekt waar ze zitten in de kring en tijdens het werken. Als een kind een plek heeft gekozen waarbij hij niet goed tot leren komt krijgt hij drie keer een reminder, op een positieve manier. Als het vervolgens niet lukt geeft zij aan dat zij het kind gaat helpen en geeft ze aan waar het kind mag zitten. Ik merkte dat haar benadering de gehele tijd positief was en iedere keer opnieuw benoemt naar het kind dat ze hem of haar wil helpen. Zelf breng ik in deze situaties duidelijk over naar de kinderen hoe ik het verwacht. Hier zou ik graag de positieve benadering aan willen toevoegen.