Vandaag zijn we ontvangen met een ontbijtje op Francis W Parker Charter Essential School. Hierna mochten we gelijk een kijkje nemen in de klassen. Parker is een High school, ze beginnen elke ochtend met een Advisory. Hierbij worden onder andere de mededelingen besproken, hierna spelen ze bijvoorbeeld spelletjes. In de klas waar ik mocht kijken, werden morele dillema’s besproken. Dit kwartiertje is de overgang van thuis naar school. Aan het einde van de dag hebben ze dit ook om de overgang van school naar huis makkelijker te maken.
Wat uitzonderlijk is hier, is dat de kinderen mogen dragen wat ze willen, ze hun telefoon bij mogen hebben, ze eten in de les, en een leerling zat zelfs muziek te luisteren tijdens de uitleg. De sfeer tijdens de lessen is gemoedelijk en gezellig te noemen. Leerkrachten zijn aan het werk, de leerkracht coacht. De tien common principes leven echt in deze school. Leerkrachten krijgen dan ook 100 min voorbereidingstijd/overlegtijd per dag. “It’s very important teacher collaborate with each other.
De kinderen hebben 3 groepen. Dimension 1, 2 en 3. Leerlingen die moeite hebben kunnen korter of langer doen over de opleiding. Hoe lang je zit in welke dimension ligt aan het kind en de leerbehoeften. Gemiddeld zitten ze gewoon 6 jaar op school. In dimension 3 hebben ze service to the school. Hierbij zijn ze bijvoorbeeld een Teacher assistent of doen ze praktische dingen (zoals koffie en thee voorzieningen)
Elk jaar hebben ze 4 verschillende domeinen. Vakken worden niet op een vast moment gegeven maar wisselend. Kinderen functioneren anders op een ander moment van de dag. De vakken zijn:
Arts and humanities,
math, science, technology,
Spanish
Welness
Ze hebben heterogene groepen. Ze doen wel aan assessments maar no grading. Het gaat niet om de inhoud maar om de vaardigheden. De kinderen krijgen continu feedback op hun werk, maar wel feedback op vaardigheden. Bij hun assessment laten ze zien wat ze kunnen. Als ze dit niet halen, krijgen ze feedback en leveren ze het opnieuw in. “Parking students work towards mastery”
De kinderen verzamelen hun werk in een portfolio. De leerkrachten beoordelen samen de criteria. Zo zijn de standaarden voor de studenten gelijk. Wanneer leerlingen het doel regelmatig behalen , krijgen ze een promotie vZe doen hierbij een demonstration of mastery. Dit is een publieke presentatie waarbij ouders, vrienden en de leerkrachten uitgenodigd zijn. De community betrekken ze hierbij. Ze presenteren 30 min, 15 min vragen en 15 min feedback van het publiek (en cupcakes). En ook al gaat de presentatie slecht, ze halen het altijd. Ik zie hier een eventuele koppeling naar assessment for learning van IPC. Zou ik dit in een bepaalde vorm kunnen gaan inzetten bij IPC? Mooie onderzoeksvraag richting het nieuwe schooljaar. Mooie kans om hierin meer diepgang te krijgen.
Als eerste klas ben ik binnengelopen bij “The American dream” (Arts and Humanities van Division 3). Ze maken een linoleum over hun Amerikaanse droom, waarover ze een essay hebben gemaakt. Ze werken hier een kwart jaar aan. Ik zit met vele gedachtes; Is het een idee om op onze school minder IPC themas te doen om meer diepgang in de thema’s te krijgen? Zouden mappen met assessments iets kunnen zijn om proces bij te houden? Kan dit helpen voor de reflectie in de klas?
Studenten krijgen veel vrijheid, zodat ze veel leren over zichzelf en zichzelf kunnen managen. Lukt dit niet? Coaching, Advisory (waarbij de advisor, feedback krijgt van de leerkrachten).
Wauw, dit is het onderwijs wat ik wil. Motivatie, diepgang (petitie voor Saam om een Ces-school te openen 😉 )
De feedback die ze geven is verschillend per kind. Het gaat om de relatie. Het ene kind heeft wat anders nodig dan de ander. “the amount of feedback we give is astounding” . Ze leren kinderen te vragen om specifieke soort feedback. Leerkrachten zijn op momenten extra beschikbaar voor vragen.
Hierna heb ik Bij science gekeken. Hier wordt eerst klassikaal uitleg gegeven. Hierna experimenten de kinderen. De leerkracht doet het voor, de volgende les gaan ze onderzoeken waardoor het komt. En verklaren het vervolgens met formules en proberen variabelen uit.
De kinderen spreken met zo veel liefde over hun school, hun werk en de leerkrachten. “Parker made me want to learn “.
Bij de reflection kregen we een aantal vragen, die we bespraken met een interessante werkvorm. Je hebt 2 min om na te denken over een vraag. Daarna bespreek je het. We luisteren naar elkaar maar reageren niet. Iedereen praat 2 min.
Question 1: What did you see that reminds you of the good things about your school.
Answer; Projecten van, de thema’s in de onderbouw, incheck momenten in de ochtend, extra begeleidingsmomenten, de ondersteuning.
Question 2: What stood out, what could your school benefit from?
Answer: dieper op de onderwerpen ingaan, projectmatiger werken, geen cijfers voor sommige vakken maar assessments, gedragsverwachtingen en manier van werken als les behandelen, nog meer individualiteit bij de kinderen toelaten.
Question 3: What do you want to change at your school and what would that change adress?
Answer 3; hetzelfde als hierboven, en het opbouwen van vertrouwen. Ik denk dat dit zou helpen in de motivatie van de kinderen, de 6-jes cultuur en de onrust in de school.
Morgen zijn we hier nog een dag. Ik ben benieuwd wat dit me gaat brengen.
Hierna nog even het genot gehad om rond te lopen in Boston. En nu lekker slapen
Recommend0 recommendationsPublished in 03: Goals apply to all students, 04: Personalization, 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, 08: Commitment to the entire school, Reis2024, Reisblogs