Parker, 16 en 17 mei
Ted Size heeft het boek: ‘Horace’s Compromise’ geschreven en daaruit zijn de 10 common principles ontstaan. Parker is in 1998 opgericht door Ted Sizer.
Parker is een gratis openbare charterschool. Studenten komen d.m.v. loting op deze school terecht. De school leidt 400 studenten op in de leeftijd van 12 tot ongeveer 18 jaar. De school staat bekend om projectmatig leren, samenwerkende gemeenschap en kleine klassen. Parker biedt een opleiding die is ontworpen voor levenslang succes. Je leert skills die je in de praktijk op verschillende manieren, in verschillende situatie toe kunt passen.
Alles wat de school doet koppelen ze aan de 10 common principles.
Binnen het curriculum word gewerkt in 3 Divisions.
Division 1 = 12 – 14 jarigen
Division 2 = 14 – 16 jarigen
Division 3 = 16 – 18 jarigen
Een division duurt gemiddeld 2 jaar, maar een leerling kan deze fase ook in 1,5, 2,5 of 3 jaar doorlopen, afhankelijk van het proces dat de leerling nodig heeft. Het is ook mogelijk om bij het ene vak in division 1 te functioneren en bij het andere vak in division 2 te werken. De klassen hebben geen vaste samenstelling en kunnen dus fluctueren. Hierdoor kennen veel leerlingen elkaar. Er zijn geen vaste werkplekken en als je en pauze nodig hebt, mag je deze pakken. Het is je eigen proces en verantwoordelijkheid. Leerlingen leren gedurende de weg welke keuzes handig zijn en wat niet. Je mag dit op je eigen tempo doen. Ze leren dat ze verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven. Welke leerstijl bij hen past en stilstaan bij eigen behoeften. Ze leren echt zichzelf kennen.
Parker heeft een duidelijk, vast lesrooster en ze werken met 4 domeinen van leren:
-Arts en humanities
-Math, science en technology
-Spanish
-Wellness, health en gym.
Tussendoor hebben de leerkrachten per dag 100 minuten om te overleggen met elkaar over leerlingen, projecten te voorzien van feedback, lessen en projecten voor te bereiden. Een les Spanish en Wellness duurt 50 minuten, de overige lessen zijn blokken van 100 minuten.
Parker werkt met papieren/fysieke portfolio’s. Aan het eind van Division 1, 2 en 3 moeten ze hun portfolio presenteren aan hun leerkrachten, ouders en vrienden. Na de presentatie is er feest en wordt er gevierd dat de leerling door is naar de volgende division.
De lesdag van start en eindigt altijd met advisories. Dit is een moment waarop de leerkracht zijn/haar mentor leerlingen ziet en ze connectie maken. Deze momenten worden verschillend vorm gegeven, soms worden er gezamenlijk spelletjes gespeeld, er wordt formele informatie m.b.t. de school gedeeld en er is ruimte om informele dingen met elkaar te delen (dingen waar je naar uitkijkt, dingen waar je blij mee/ om bent en dingen waar je tegenop ziet of van baalt). De leerkracht neemt actief deel en vertelt ook over de dingen bij hem/haar spelen. De leerkracht is echt onderdeel van de groep. Er hangt een ontspannen, relaxte sfeer. Sommige kinderen komen een aantal keer aan het woord, anderen niet en dat is oké. Als je iets wil delen, is daar ruimte voor, het is je eigen keuze.
De eerste keer dat ik advisories mocht bijwonen, was er een leerling die achter het bord ging staan. De leerkracht vroeg toen aan de leerling: ‘Wil je dat ik het bord omhoog doe of sta je daar goed?’ De leerling koos ervoor om te blijven staan en dat was oké. Niemand reageerde daar op, het gedrag mocht er zijn. Later sloot deze leerling uit zichzelf aan in de kring.
Een leerling vertelde waarom hij het zo fijn vindt op Parker: ‘Iedereen heeft iets geks, het is oké om anders te zijn.’ Je kan en mag hier dus echt jezelf zijn! Hoe mooi is dat! Dit wordt echt uitgedragen!
Leerkrachten op Parker teach you how to learn, not what to learn. Deze zin hoorde ik in de presentatie, maar zag ik ook echt terug in de klasbezoeken. Er is instructie gegeven over een bepaald onderwerp/thema en kinderen kiezen vervolgens binnen dit thema een subthema en gaan de verdieping in. Tijdens dit proces geeft de leerkracht feedback en worden aanpassingen gedaan. Er is continu reflection en revision.
You learn from your mistakes.
Aan het eind van het project wordt uitgebreid gereflecteerd. Als je ’t nog eens zou doen, wat zou je dan anders doen? Het is een uitgebreid proces, met vallen en opstaan. Dat is niet altijd makkelijk, maar daar leren kinderen van. Het proces is belangrijker dan het product.
In de klassen die ik bezocht heb hangt een ontspannen sfeer. Leerlingen kijken niet op van ons bezoek en gaan zich niet anders gedragen. Er wordt gegeten in de klas, gepraat over de projecten, serieus gewerkt en er worden grapjes gemaakt, het mag er allemaal zijn. Het is relatief rustig in de klas en we zien processen en resultaten van projecten in de klassen. Leerlingen en leerkrachten hebben respect voor elkaar. De leerkracht geeft aan dat ze de leerlingen de vrijheid geven om te leren hoe ze om kunnen gaan met vrijheid. Hoe mooi is dit uitgangspunt? Wauw! En nog mooier, het werkt dus ook echt!
We lopen een gymzaal binnen en zien een groep trefbal spelen zonder leerkracht. Als we goed kijken zien we op het podium een leerkracht bij 2 kinderen zitten die reanimatie oefenen. Later komt ze naar ons toe en legt ze uit dat de groep bij de start van het schooljaar niet zelfstandig, zonder haar sturing, een spel konden spelen. Vanaf januari kunnen zij dat wel. Wat is daar dan voor nodig? Gesprekken wanneer ongewenst gedrag getoond wordt en vertrouwen.
Als 2 leerlingen op de bal duiken en ze allebei de bal niet loslaten zegt de leerkracht: ‘Steen, papier, schaar.’ Deze manier is helpend, er is geen ruimte voor discussie. Maar dit blijkt niet nodig, een leerling heeft zicht bezeerd. Het andere kind geeft de bal aan de leerling die pijn heeft, vraagt of het gaat en het spel gaat verder. Zo kan het dus ook!
Maar hoe geef je dan goede feedback?
De feedback is afhankelijk van de leerling, de relatie en hetgeen dat de leerling nodig heeft. Daarom is het essentieel dat je elkaar goed kent. Feedback is verschillend, want kinderen zijn verschillend! Kinderen leren wat hun leerstijl is en wat zij nodig hebben. Wij helpen hen vooruit.
Je leert dingen die je echt nodig hebt. Als je het kunt uitleggen, dan heb je het begrepen! Dat is de manier om te kijken of je het begrepen hebt, geen toetsen maken. Daar leer je voor en grote delen vergeet je weer..
Ik sprak leerlingen en leerkrachten die echt trots zijn op hun school, op het proces en elkaar. Daar krijg ik zoveel energie van, MAGIC!
Eén reactie
Wat een mooi verslag van alles wat je meemaakte Mandy. En heerlijk te lezen dat het de WOW van jou krijgt. Hoop zo dat je klein fijns weet op te sluiten in jouw professionele handelen. Zoiets als kinderen leren met vrijheid om te gaan 😉. Fijn dat je er weer SAAM* bent