IMG 8614

Nothing is impossible, the word itself says I’m possible

Inmiddels lig ik op mijn bed nogmaals na te denken over de afgelopen dagen. Mijn ogen blijven nog amper open maar ik wil graag nog alle gedachten van vandaag en gisteren op papier zetten. Deze dagen doen namelijk heel veel met je. Het is niet alleen wat je op de scholen ziet maar ook het gesprek dat onderling ontstaat. En gesprekken hebben we. Tja, zet een hele hoop vrouwen bij elkaar en we stoppen niet meer met praten. Via deze gesprekken verwerk ik wat ik die dag heb gezien. Ik had nog niet letterlijk gezien waar ik naar op zoek was. Maar middels de conversatie, waar we nog meer de diepgang in gaan, merk ik dat ik steeds meer een duidelijk beeld krijg van waar ik naar toe wil. Ik merk dat ik donders goed weet wat ik wil, hoe ik dat wil doen en waarom ik dat wil doen. Ik heb echter nog niet het lef gehad om dit te uiten en daadwerkelijk te gaan doen. Ik wilde dat mijn kleuters zelf persoonlijke leerdoelen zouden gaan stellen. Ik was ervan overtuigd dat zij dit kunnen. Dat ben ik nog steeds. Maar nu vraag ik mijzelf af of ik dit wel nodig acht. Ik ben eigenlijk van mening dat ik nog een stapje daarvoor moet zitten. De hoe en wat weet ik alleen nog niet precies.

Tijdens de reflectie van vandaag kregen we ook een aantal vragen die wij moesten beantwoorden. Eén van de vragen was wat ik vanaf volgende week anders ging doen. Die heb ik stiekem hierboven al beantwoord. Het stoppen met mijzelf en mijn mening te verstoppen. Ik moet opkomen voor waar ik in geloof en mijzelf meer laten horen. 

Ik hoop morgen meer te kunnen zien bij de kleuters. Voor mijn gevoel heb ik hier nog te weinig over gezien. Ook hoop ik nog in gesprek te kunnen gaan met een kleuterleerkracht. Ik zou graag willen weten hoe zij over mijn leervraag denkt en wat zij hier al mee doen.

Kortom er gebeurt een hele hoop in mijn hoofd. Deze dagen geven je veel stof om over na te denken. Het laat je kritisch kijken naar jezelf, jouw handelen en naar wat jij belangrijk vindt. 

Recommend0 recommendationsPublished in Reis2019

Deel deze post

5 reacties

  1. Annika, Leren en lesgeven is persoonlijk! Die persoonlijke visie, jouw kijk op onderwijs, dat waar jij voor staat is de essentie van je vak. Ik ben heel benieuwd om in je volgende blogs jouw passie, mening, visie en reflectie terug te mogen lezen. Veel plezier!

  2. Annika, wat goed! Precies, jouw visie op onderwijs doet er toe en mag gehoord en gezien worden! Dus ga ervoor!
    Veel inspiratie plezier nog in Boston.

  3. Zo dat staat! Blijf maar doorkomen met wat jouw ideeën zijn. Voel je niet geremd. Claim wat je nodig hebt. En even… ook wat je bij oudere kinderen ziet… kun je zo vertalen naar kleuters. Zie maar eens vrijdag op Parker. In het waarom ligt de grote verbinding. Heb het fijn Annika!

Laat een antwoord achter aan Arjan Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *