picto9

Mijn Rugzak

Met mijn rugzak op mijn rug ben ik in inmiddels bij 2 Amerikaanse scholen op bezoek geweest. Mijn rugzak is gevuld met ervaring en vragen. Op Castle Bridge heb ik mijn rugzak aangevuld met positieve energie. We werden hartelijk ontvangen door een bevlogen leerkracht en de start van de week was al zingend in een ruimte met alle kinderen, leerkrachten en enkele ouders. Wat ik heb gezien, gehoord en gevoeld op deze school was een bevestiging van mooie dingen op de ieme. Ik zag, hoorde en voelde weinig nieuwe aanvullingen voor in mijn rugzak. Eigenaarschap en differentiatie kon ik niet terugzien in het onderwijs. Wat ik wel voelde was rust en discipline in het hele gebouw. Elke groep had meerdere proffesionals en vakleerkrachten. Kinderen met special needs in de groep, lange instructiekringen, 2talig onderwijs en projecttijd. Er was passie voor de kinderen en het onderwijs én ook voor het leven. In het leven ontmoet je ook mensen die doof of gehandicapt zijn. Door in gesprek te gaan met de collega’s khier wam ik tot het besef dat wij op de ieme al mooie dinge doen. Leerkracht zijn is een reis zonder eindbestemming…

Vandaag stappen we the Neighborhoodschool binnen. Ik dacht meteen: Hier ga ik meer antwoorden vinden op mijn vragen en dus wordt mijn rugzak gevuld! We kregen een rondleiding door het gebouw van kinderen. Geweldig. Ook hebben we gesproken met leerlingen, ouders en leerkrachten. Projecttijd staat hier als een huis. De kinderen presenteerden hun project aan ons vol enthousiasme. De ouders vertelden hun ervaringen over de school. De leerkrachten hadden hun deuren geopend zodat we een kijkje konden nemen in de groepen. Op deze school zijn combinatiegroepen die een raakvlak hebben met Jenaplanonderwijs. De kinderen mogen zijn wie ze zijn en de leerkrachten leren de kinderen hoe je op ontdekkingsreis gaat om te leren. Ook worden de kinderen gehoord. De vraagstelling van de leerkracht zet de kinderen aan het denken. Reflecteren. Objectief observeren en objectieve vragen stellen bij een reflectie zodat het kind aan het denken wordt gezet. Dat stop ik in mijn rugzak.

Een paar collega’s zeiden na afloop van het bezoek; Jij herkent al veel dingen van deze school op jullie school of niet? En ja, ik zag en voelde het bij de kinderen, bij de leerkrachten en bij de ouders. Betrokken bij het leerproces! Maar Ik heb ook nog veel vragen!

Recommend0 recommendationsPublished in 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, 08: Commitment to the entire school, 09: A tone of decency and trust, Nieuws, Reisblogs

Deel deze post

4 reacties

  1. Judith, fijn dat je veel herkent, maar ook mooi dat je nog vele vragen hebt. Zoals je zelf zegt reflecteren, observeren en vragen stellen zijn de basis voor het leerproces. Welke kritische vragen stel jij jezelf?

  2. Ha Judith. In het verre NY en Boston!
    Fijn dat je herkenning voelt. En goed om te lezen dat je nieuwsgierigheid nog niet is bevredigd. Dat je antwoorden wil. Ik ben benieuwd welke antwoorden je nog tegenkomt. Want wie zoekt, die vindt! Kus.

  3. En stiekempjes is d’n Edith dan geïnteresseerd op al die vragen toch ook wat antwoorden volgen. Zo benieuwd naar wat jij vanuit je rugzak in je professionele merg stopt zal ik maar zeggen wat jouw handelen in jouw school verder mag kleuren. Heb het goed daar én later straks weer hier!

  4. Ha Judith, klinkt bekend. Tijdens mijn reis en dat kan Anja beamen zag ik ook veel herkenning in eerste instantie maar als je dan ergens langer blijft observeren ontdek je meer en meer de diepgang. Juist door vragen te blijven stellen (zoals jij nog zoveel vragen hebt) en te blijven doorvragen bereik je een enorme diepgang. Dat is iets wat ik mee terug heb genomen in mijn rugzak. Ben benieuwd of jij die diepgang ook mee terug gaat nemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *