Leren fietsen

Wow, vandaag naar Francis W. Parker Charter essential school geweest. Wat een ervaring. Wat ontzettend veel mooie dingen gezien om nooit meer te vergeten. Maar vooral om zelf iets mee te gaan doen…

Parker is een gratis public highschool. Deze is opgericht in 1995 door leerkrachten en ouders. Er zitten 400 studenten uit 40 verschillende steden. Ze komen uit grades 7 t/m 12. Ze zitten hier alleen in heterogene divisions: division 1, division 2 en division 3. Binnen division 3 is er nog onderscheid tussen junior en senior. De seniors zijn de studenten die uiteindelijk hun graduate hebben.

De leerling wordt centraal gesteld in het onderwijsproces. Het schoolklimaat is gebaseerd op vertrouwen, fatsoen en democratie. Op Parker bieden de leraren de studenten een “leren fietsen” ervaring, dat wil zeggen met vallen en opstaan.

Studenten worden niet beoordeeld op resultaat. Ze houden per vak een portfolio bij waarin ze hun leerproces laten zien. Proces is dus belangrijker dan product. (CES 7 Laten zien wie je bent, wat je kent en kunt).
Zoals ze zelf zeggen: “A Parker student learns to use there mind well” Er zijn 2 momenten in het jaar waarop een student zijn portfolio, zijn leerproces kan presenteren om door te stromen naar de volgende division: in januari en juni. Hoelang je over een division doet, hangt af van hoeveel tijd je nodig hebt. Sommige studenten hebben er een jaar voor nodig, andere 1,5 of 2 jaar. Ook kun je voor verschillende vakken in verschillende divisions zitten.

Hoe mooi dat je in je eigen tempo mag leren. Dat er meerdere momenten zijn waarop je door kan als je daar klaar voor bent. Hoe mooi dat studenten hun leerproces aantonen met een portfolio. Dan ben je echt eigenaar van je eigen leerproces. (CES 3 Doelen zijn voor iedereen, de weg ernaar toe verschilt en CES 5 Het kind denkt en doet, de leraar stimuleert en ondersteunt).

Ik heb vandaag zoveel mooie pareltjes gezien. Ze hebben ontzettend goed nagedacht over hun onderwijs. Het zit goed in elkaar, zoals onderwijs in mijn ogen ook moet zijn. Sorry, het wordt een lange blog…

• Iedere dag start de school met advisory. Een kleine groep van 10 studenten van dezelfde leeftijd start de dag samen met een leerkracht. Aan het eind van de dag sluiten zij ook af met advisory. Dit vormt de brug tussen thuis en school en ’s middags weer tussen school en thuis. Hierin worden de bijzonderheden van de dag besproken, bespreken ze dillema’s, worden spelletjes met elkaar gespeeld etc. Maar vooral worden de kinderen gezien en gehoord!
Één keer per week hebben ze academic advisory waarbij er dieper in wordt gegaan op het leerproces. Deze bijeenkomst duurt ook langer. (CES 9 Leren en werken op basis van respect en vertrouwen).

• Het rooster zit goed doordacht in elkaar. Ieder vak komt iedere dag aan bod. De vakken wisselen ook van tijdstip gedurende de dagen van de week, omdat het energielevel van de student verschilt per moment van de dag.
Er is dagelijks voorbereidings- en overlegtijd ingeroosterd voor de leerkrachten. Er wordt gewerkt met co-teachers, dus 2 leerkrachten per vak. (CES 6 Alles wordt ingezet voor leren en lesgeven)

• Bij de lesbezoeken viel mij op dat iedereen in zijn waarde wordt gelaten. Kinderen mogen een petje, capuchon of muts op in de klas. Tijdens het werken hebben ze oortjes of koptelefoon op met muziek aan. Er mag gegeten en gedronken worden in de klas. En het is helemaal niet storend. Niemand stoort zich eraan.
De leerkrachten worden met hun voornaam aangesproken. (CES 9 leren en werken op basis van respect en vertrouwen).

• De oudere jaars, division 3, hebben community service. Ze assisteren leerkrachten tijdens of na de les, helpen studenten uit division 1 en 2 met hun leerproces etc. Dat zorgt voor verbondenheid en verantwoordelijkheid. (CES 8 Verbondenheid en verantwoordelijkheid voor de hele school).

• In de arts & humanities les waren de studenten bezig met hun project. Iedere student had zijn eigen topic waar aan werd gewerkt, maar alles paste binnen het overkoepelde thema. Verschillende studenten hadden feedback gekregen op hun werk en waren bezig deze feedback te verwerken. Dat is iets wat wij in ons onderwijs (nog) te weinig doen. Werk wordt ingeleverd, nagekeken en we gaan door. Maar door het geven van feedback en vooral door de leerling tijd te geven iets met de feedback te doen, kom je tot leren. Tenslotte leer je het meeste van de fouten die je maakt.

Wij laten kinderen toetsen maken en deze worden beoordeeld. Een toets wordt gemaakt op een door ons bepaald tijdstip. Waarom eigenlijk?! Waarom niet een “toets” maken als je denkt dat je er klaar voor bent. Als je kunt laten zien dat je iets beheerst. Waarom niet een toets opnieuw laten maken, als iets nog niet is beheerst? Zodat een leerling opnieuw kan oefenen en het zich eigen kan maken. Het gaat er toch om dat een leerling de stof leert? Toch niet of de toets goed of slecht gemaakt wordt? Ik denk dat we anders moeten gaan denken. En doen! (CES 2 Minder is meer, diepgang boven oppervlakkigheid en CES 3 Doelen zijn voor iedereen, de weg ernaartoe verschilt).

• In de eerste division zitten lessen waarin studenten de vaardigheden leren die nodig zijn om zelfstandig aan de projecten te werken. Ze leren bijv. hoe ze de juiste onderzoeksvragen moeten stellen, hoe je een goede planning maakt etc. Het gaat vooral om het herhalen van routines en structuren en de feedback die je geeft. En dat herhalen, dat doen wij denk ik niet genoeg in ons onderwijs. Daardoor is het bij onze kinderen geen routine en biedt het geen structuur.

Mijn allermooiste moment vandaag was toen we in gesprek mochten met 3 senior studenten. Zij lieten ons hun portfolio’s zien. Daarin zag je echt dat ze het leerproces laten zien. Ze kiezen niet voor hun mooiste of beste items. Ze kiezen voor items waarin je ziet wat voor een vorderingen ze hebben gemaakt. En hier konden ze uitgebreid over vertellen. Wat ongelooflijk knap. (CES 7 Laten zien wie je bent, wat je kent en kunt.)

Student Kevin was vandaag degene die mij heeft geraakt. Hij vertelde zijn verhaal zo open, eerlijk en kritisch naar zichzelf. Hij kwam pas op Parker in de 9th grade. Hij kwam van een school waar je gewoon beoordeeld werd met cijfers. Zijn ouders hadden hem opgegeven voor deze school. Kevin zelf wilde eigenlijk niet. In het begin dacht hij: Wow, ik hoef hier niets te doen. Ze geven toch geen punten. Maar dat bleek niet zo te zijn. Hij liep achterstand op, maar heeft zo veel geleerd. Vooral skills om dingen te leren.

Zoveel CES principes bij 1 student: 
CES 1 leren en lesgeven is intellectueel uitdagend, 
CES 2 Minder is meer, diepgang boven oppervlakkigheid, 
CES 3 Doelen zijn voor iedereen, de weg ernaartoe verschilt, 
CES 4 Leren en lesgeven is persoonlijk, 
CES 5 Het kind denkt en doet, de leraar stimuleert en ondersteunt, 
CES 7 Laten zien wie je bent, wat je kent en kunt en 
CES 9 Leren en werken op basis van respect en vertrouwen.

De school heeft Kevin een “leren fietsen” ervaring gegeven. Door vallen en opstaan heeft hij geleerd dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen leerproces.

Recommended1 recommendationPublished in 01: Learning to use one’s mind well, 02: Less is more, depth over coverage, 03: Goals apply to all students, 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, 06: Resources dedicated to teaching and learning, 07: Demonstration of mastery;, 08: Commitment to the entire school, 09: A tone of decency and trust, Reis2024