‘Keep revising’ – Francis W. Parker Charter Essential School – dag 4

Vandaag heb ik het gevoel dat er een paar kwartjes beginnen te vallen. Hoe mooi is het om vandaag een school te mogen bezoeken, waar de doorgaande lijn zo duidelijk terugkomt en samenkomt in het onderwijs die ze samen ontwikkelen. Op deze school werken ze vanuit de CES principes.

De leerkrachten stralen rust uit, maar zijn ook bedachtzaam. Ik merk dat ze op vragen die gesteld worden, geen ja of nee antwoorden, maar vanuit hun zienswijze hun gedachten delen. Ik merk dat ik zelf in de klas vaak snel bevestiging geef aan de kinderen, maar is dat nodig? En kunnen de medeleerlingen daar ook iets in betekenen? Welke vraag kan ik terugstellen?

De discussie ging er vandaag ook over met een paar leerkrachten wat de kracht is van complimenten. Complimenten over het proces zijn in mijn mening zeker gepast, maar ik betrap mezelf er ook op dat ik complimenten geef op het product (bijvoorbeeld: ‘wauw, dat heb je mooi gemaakt’).

Bij de scheikunde les ging het over het observeren van een proefje. De leerkracht maakte water warm in een geopend oud blikje. Toen het water kookte, draaide hij deze in een beweging om in een schaal met koud water. Het blikje implodeerde. De vraag van hem was: ‘Probeer er achter te komen hoe dit werkt.’

Een leerling zocht het op zijn telefoon op en zei dat hij het antwoord had, waarop de leerkracht reageerde: ‘Het gaat me niet om dat je weet hoe het werkt, het gaat om het proces waar je doorgaat om erachter te komen hoe het werkt. Als je de tijd neemt om te voorspellen en te reviseren voor en na de proef, daar zit de kracht in van het proces.’

Hoe mooi dat de leerkracht niet het gedrag afkeurt van het opzoeken van het antwoord, niet ingaat op het feit dat je je telefoon niet mag gebruiken, maar puur het doel voor ogen houdt en hem daarop aanspreekt. Dat is toch prachtig.

Op deze school maken ze gebruik van een soort ‘morning meeting’. Dit is een kwartier aan het begin van de dag waar ze de ‘bridge between home and school’ maken (Visit Advisories). Deze afsluiting hebben ze ook aan het einde van de dag (‘uitchecken’). Dit centraal inplannen in het rooster maakt de overgang makkelijker en de kinderen voelen zich gehoord en gezien.

De visie die de leerkrachten deze dag heel erg uitstraalde was: ‘We teach you how to learn, not what.’ Gebaseerd op het projectmatig leren. De studenten bouwen daar per ‘devision’ een portfolio op om hun ontwikkeling te laten zien. In het portfolio zitten opdrachten waar de leerkrachten feedback op geven en de leerlingen passen dit aan/toe. In het stukje reviseren zit de kracht van het werken met een portfolio. Aan het einde van een periode presenteren de studenten hun ontwikkeling in een presentatie aan leerkrachten, leerlingen en familieleden. De ontwikkeling van het proces wordt zichtbaar gemaakt op een lijn.

Wat een prachtige manier van werken; de studenten legden prachtig uit waar ze trots op zijn, het zijn de opdrachten waar ze het meeste moeite voor hebben moeten doen. De student vult aan: “Hoe moet ik leren als jij mij niet verteld wat ik moet veranderen (reviseren)?”

Hoe mooi zou het zijn als je de doelen van het blok die getoetst worden, om kan zetten in een opdracht waar deze doelen in terugkomen. Hier feedback op geeft en de kinderen in de actiestand kan zetten om echt te leren.

In de namiddag hebben we tijdens de reflectie nog een mooie terugblik kunnen doen op de afgelopen dagen. Zie de foto’s hieronder. Alles wat je wil meenemen naar je onderwijs thuis, is het belangrijk dat je het team meeneemt in de ‘why’ en het nut ervan uitlegt.

Nog een mooie quote van Marian om af te sluiten: ‘Zonder de why is de beer gewoon een beer’.

Recommended1 recommendationPublished in 02: Less is more, depth over coverage, 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, Reis2024, Reisblogs