Vandaag waren we op bezoek bij de Castle Bridge School.
Hier werden wij opgevangen door José.
Een warme man die vol passie en liefde ons ‘zijn grote trots’ mocht laten zien.
Wij kwamen meteen in een warm bad, want we mochten de weekopening bijwonen. Elke maandag start de hele school met het zingen van liedjes. De muziekdocent leiden deze opening samen met een ouder die muzikant was. Alle kinderen zongen mee en ook ouders mochten blijven en aansluiten. Je voelde als bezoeker de warmte van deze opening. Je zag ook de liefde, o.a. doordat de kleuterjuf alle kinderen een knuffel en een kus op hun hoofd gaf. Wat een cadeautje dat wij dit mee mochten maken. Hierna gingen alle kinderen naar hun eigen klas.
Tijdens mijn vorige blog schreef ik over VERTROUWEN. Het woord waar ik naar op zoek ben deze week. Ik was zo benieuwd naar wat ik ging zien, zelfs ook wel een beetje zenuwachtig.
Castle Bridge School is een school met ervaringsgericht onderwijs. Dit voelde, proefde en zag je echt in alles. Zo gaaf ook om te zien dat je overal in school Zin in lezen zag. Het was echter niet zo dat ik hier nieuwe ideeën uit haalde, maar wel bevestiging.
Voor de middag vond ik het wel lastig om goed te kunnen kijken, ik zag van alles en voelde ook veel. Alleen kon ik het in mijn hoofd niet goed plaatsen. Totdat Fiona zei ‘Kijk naar waarom ze dit doen, dan pas hoe ze het doen, om vervolgens te kijken wat betekent dat dan voor mij.’
Hierna ging José vertellen het hoe en waarom van zijn school. Toen begonnen bij mij van alles te vallen. Hij had het over VERTROUWEN.
VERTROUWEN geven aan de kinderen. VERTROUWEN op hun proces. VERTROUWEN op het feit dat de kinderen weten wie ze zijn als ze van school afgaan. De kinderen mogen leren wie ze zijn. Dat is het allerbelangrijkste. Wie ben ik, wat zijn mijn talenten, wat vind ik belangrijk. Maar ook wat vind ik nog lastig en hoe ga ik daar mee om. In
Daarover zei José, ‘Je wil van te voren niet weten hoe de film afloopt’. Dat is precies wat het is. Als een kind op school komt dan kunnen wij toch nog helemaal niet voorspellen hoe een kind zich gaat ontwikkelen. De kinderen moeten nog leren wie ze zijn. Wij mogen ze daar de tools voor geven omdat te gaan ontdekken. Wij hoeven niet alles constant te toetsen, we moeten toch lesgeven?
3 reacties
Prachtig, Lotte! In het hoe zijn de dingen snel te regelen. EN waarom vinden we die dingen zo belangrijk? Op zoek naar de why, wie wil jij zijn voor kinderen? GO, Lotte!
Volop nieuwsgierigheid. Naar al die films van kinderen. Da’s toch wel een kern!
Dat laatste zinnetje… mooi!