Hopes and Dreames

De kop is eraf. Na gisteren de toerist te hebben uitgehangen in New York, wat ik overigens iedereen een keer toewens, was het dan vandaag tijd om aan het werk te gaan. We bezochten vandaag de Castle Bridge School. Een school in een wijk, waar leerlingen vooral Spaans spreken, waar veel vluchtelingen uit Venezuele opgevangen worden en waar best wat armoede heerst.

Wat op mij de meeste indruk heeft gemaak, heeft alles te maken met CES principe 9: Leren en werken op basis van respect en vertrouwen. Dit voel, zie je en proef je in de hele school, het is de basis van hun onderwijs. En daar zijn ze ook heel bewust mee bezig, zo hebben ze tweetalig onderwijs, Spaans en Engels, omdat kinderen zich fijn moeten voelen. Het is (voor de meesten) hun moedertaal. Hoe fijn is het als je die ook op school mag spreken, sterker nog gewoon deelt uit maakt van het onderwijs. Op school staat een koelkast met etenswaren, een kast met kleren, een wasmachine en mag er gekookt, waar ouders gebruik van mogen maken, zodat het makkelijker wordt voor ouders om aan deze basisbehoeften te voldoen.

Heel veel dingen die ik heb gezien dragen bij aan dit principe, maar ik zal eentje uitlichten. Eentje waarvan de leerkrachten die ik gesproken heb zeggen dat deze hier krachtig aan bijdraagt: De goede basis die in de eerste weken gelegd wordt. En dan hebben we het niet of de twee of drie weken die wij de gouden weken noemen. Nee, dat duurt gemiddeld wel tot Halloween. Ze beschrijven als groep hun hopes an dreams. Vervolgens kijken ze hoe ze ervoor kunnen zorgen deze gaan lukken. En daar komen de 4 regel categorieën om de hoek kijken: We take care of our bodies, we take care of each others feelings, we take care of our classroom, we take care of our learning. Samen met de kinderen wordt gekeken hoe deze categorieën ingevuld moeten worden, wat ze de voorwaarden zijn om dit voor elkaar te krijgen met z’n allen. Vervolgens gaan kinderen aan de slag met het zichtbaar maken van deze leefregels en worden deze regels geïndividualiseerd en er wordt mee geoefend. Maar daarmee is het niet klaar. Deze regels blijven het hele jaar in the picture staan. Kinderen kennen ze niet alleen, maar hebben ze eigen gemaakt. En hierdoor is er een geweldige sfeer ontstaan, waar het als kind een feestje is om naar school te gaan, waar je je vrij mag ontwikkelen en waar kinderen opgroeien tot mensen die meer hebben geleerd dan rekenen, taal en lezen. Ze hebben namelijk geleerd wat voor persoon ze willen zijn. Een persoon die met respect en vertrouwen naar zichzelf en de ander de wereld instap vol hopes en dreams voor de toekomst!