Terwijl ik op de achtergrond volop bezig ben met wat ik allemaal mee wil nemen naar mijn klas, De Springplank en SAAM*. Wil ik vandaag juist antwoord geven op de vragen die onder mijn voorgaande blogs stonden. Nu heb ik geprobeerd om op elke vraag te reageren. In mijn ogen ben ik op de meeste punten niet bevoegd genoeg om echt inhoudelijk antwoord te geven, maar ik merk dat het vertrouwen en de inspiratie die ik in deze reis heb gekregen me heeft geholpen om mijn meningen (dan wel niet onderbouwt) duidelijk te krijgen.
Ps. We hebben vandaag geleerd dat we als Nederlands vaak geneigd zijn om op vragen meteen antwoord te geven, terwijl het beter is om wedervragen te stellen. Gezien de vrager vaak zelf het antwoord al weet. (wat gezien de personen achter de vragen van vandaag zeker waar is)
Toch heb ik gekozen om te proberen een antwoord te formuleren, mede omdat dit makkelijker is en zorgt dat we als bloggers juist meer nadenken over ons eigen leerproces.
Vraag 1:
Adri,
Wat een mooie dag heb je gehad op Castle Bridge! Van wat ik hier lees, heb je al veel gezien over de community en zelfs ook al ideeën opgedaan voor ’thuis’.
Waar ik benieuwd naar ben, want je omschrijft ook dingen die binnen de community van een klaslokaal plaatsvinden, is wat neem je mee naar jouw dagelijkse onderwijspraktijk?.
Antwoord:
Ha Daniëlle,
Het was zeker een mooie leerzame dag.
Wat ik zeker meeneem naar de klas is het deel ‘classroom ecologie’. Hoe ze de sociale normen en regels als stappenplannen voor de kinderen door de klas hebben hangen. Waar ik merk dat wij veel bezig zijn met verwachtingen uitspreken en corrigeren waar nodig zie ik in de klassen hier veel handvaten in de klassen voor kinderen om hun gedrag onder controle te krijgen en constante herinneringen aan de regels. Wat niet wil zeggen dat de kinderen niet de ruimte hebben om hun gedrag te laten zien, doordat de regels breder zijn kan je prima op zijn kop in een kring zitten. Terwijl toch de concentratie en de klassenrust in tact blijft.
Tevens heb ik op Parker inzicht gekregen in hoe ze deze vreedzaamheid en het gevoel van community verder weten uit te breiden. (dus daarvoor verwijs ik graag naar hoofdstuk 6 van mijn blog XD)
Vraag 2:
Mooi Adri, die diepgang die je vanzelf toch langzaamaan pakt. Ook mooi dat de titels dan vanzelf te binnen schieten. Wat maakt nou dat de leraren om 15.00 uur met de kinderen naar huis kunnen (of gewoon gaan)? Hoe zorgen zij vanuit die community met ouders, kinderen (en gemeenschap) dat het onderwijs kwalitatief goed is en blijft, dat kinderen betrokken zijn en als klap op de vuurpijl ook nog gewoon in ontwikkeling zijn? Wat is daar dan vanuit jou voor nodig? Welk handelen van de leraar (en anderen) maakt het verschil?
Antwoord:
Ha Peggy,
Nu heb ik in mijn nieuwe blog een kleine rectificatie moeten doen. Bleek dat ik de verkeerde twee leerkrachten had gevraagd naar hun werktijden.
Maar ik zie op de scholen hier een veel diepere relatie met de kinderen. Doordat de school vanuit zijn rol in de gemeenschap nog meer een thuisbasis zijn voor de kinderen, geeft ze dit een veiligere basis voor mijn gevoel. Dit samen met het leraar handelen, de rusthoeken in de klas, de basis punitiviteit die de leerkrachten uitdragen, de creatie van een samen gevoel tussen de kinderen. Dit leraar handelen zie je ook in de persoonlijke kant van de communicatie, hoe normaal het hier is om als leerkracht je liefde voor de kinderen te tonen. Dit door het letterlijk tonen middels knuffels, gesprekken en zelfs een kus op het hoofd (wat voor mijn gevoel in Nederland niet geaccepteerd zou worden) maar ook ook de informele relatie die er soms heerst, leerkracht en leerling weten op een veel dieper niveau van elkaars leven. Wat zorgt dat de leerlingen zelfs tot volwassen leeftijd betrokken blijven bij de leerkrachten en de school.
Vraag 3:
Mooi dat snaren worden geraakt! En… misschien moet je niet mee lezende leidinggevenden iets zeggen over werkdagen? Zelf beslissingen nemen 🤓
Antwoord:
Beste Edith,
Bedankt voor je reactie. Fijn dat je in je schema tijd maakt om met ons mee te lezen en mee te denken, weet dat dit hier in de VS oprecht wordt gewaardeerd.
Net zoals ik persoonlijk heel blij ben met de mogelijkheden die we via SAAM* krijgen en de sfeer van keuzevrijheid die er door SAAM* is gecreëerd. (dus hopelijk zie je mijn opmerking over werktijd ook niet als kritiek, maar meer als knipoog 😉
Vervolg vraag: (die zijn het gevaarlijkste)
Adri, blijf toch nieuwsgierig hoor naar wat de lengte van een schooldag zou moeten maken? En ook wel wie daarover gaat 😉
Mooi te zien hoe je zoekt! En antwoorden ga je vast maken tussen de kinderen in je groep
Antwoord:
Beste Edith,
Dit is een vraag die ik misschien wel een beetje zelf heb uitgelokt met mijn opmerkingen. Maar desalniettemin een terechte vraag. Al merk ik dat ik geen concreet antwoord zie op deze vraag. In de gesprekken met collega’s en in mijn ervaring merk dat de vormgeving van de ‘ideale’ schooldag veel varieert per kind en leerkracht. (alleen al het concept ochtend en avond mens heeft hier invloed op. Je zou denken dat voor de gemiddelde kleuter die vaak vroeg wakker is de dag beter eerder kan beginnen en voor de gemiddelde puber in de bovenbouw dat de school juist wat later zou kunnen beginnen.)
Uit mijn eigen jeugd heb ik een warm gevoel over dat ik elke middag naar huis fietste om daar samen met mijn moeder en zus te eten. Met daarbij ook nog eens genoeg tijd om eenmaal terug met mijn klasgenoten buiten te spelen. (wat ik dan nu als chef beweging ook erg waardeer) Hierdoor merk ik dat mijn voorkeur ligt bij de lange pauze, die wel de schooldag wat langer maakt, maar wel krachtiger maakt.
Dit alles is pas enkel de begintijd en de pauze. Maar de vraag was wat de lengte van de dag zou moeten maken, dit is denk ik afhankelijk van de inhoud van de lessen en het doel van deze inhoud. Dit wordt momenteel veelal bepaald door de makkelijke en vage noemer ‘Den Haag’ al denk ik dat we hier als school/stichting meer vrijheid in kunnen nemen dan we nu soms durven. (wat zeker ook voor mezelf zo is)
Nu zou dit aan de ene kant zeggen dat we de schooldag kunnen verkorten, omdat ik zie dat een groot deel van onze inhoud nu bestaat uit kennisdoelen die we herhaaldelijk aanbieden. Dit met het doel om deze kennis te memoriseren/automatiseren, welke we vervolgens in langdurige toetsen proberen te meten. Terwijl we hier in de VS hebben gezien dat we in een kortere tijd inzicht en begrip kunnen creëren, wat veel beter blijft hangen dan de gememoriseerde stof.
Echter zie ik ook kansen om de gewonnen tijd niet te gebruiken om de schooldag te verkorten, maar om deze tijd in te zetten om met de klas gezamenlijk spel/ervaringen te creëren. Wat de kinderen kan helpen in regulatie en help met het creëren van de klassengemeenschap.
Maar dat is puur mijn 50 cents.
Vraag 5:
He Adri,
Wat leuk dat je meer vertrouwd wordt met het bloggen en dat de titels nu vanzelf komen. Vooral het stukje community en de plek van school in het centrum van de gemeenschap lijkt een gevoelige snaar bij je te raken (naast ook de werktijden😉). Waarom raakt je dat zo? Verruimt dat je visie op onderwijs? Zie je hier kansen m.b.t. het onderwijs in Nederland?
Antwoord:
Ha Norma,
De school als centrum van de gemeenschap is iets waar ik al lang over na aan het denken ben. Hoe kun je als school deze rol pakken, om van je school een soort uitvalbasis te maken voor de gehele gemeenschap. Wat ik hier veel zie is dat alle zorg in de school is opgenomen, van logopedie, psychologen maar ook wat bij ons onder GGD medewerkers zou vallen. Dit zorgt dat ouders de school vaker weten te vinden en dat kinderen zich nog meer thuis voelen. Plus dat de medewerkers hierdoor laagdrempelig hun kennis en ervaringen met elkaar kunnen delen.
Maar ik hoop dat onze nieuwe school, met een buurthuis intern ons hierbij kan helpen .
Vraag 6:
Plak de ‘relationships’ maar aan de opdracht van samen een gemeenschap zijn vast. Want: hoe ga je die gemeenschap zijn, wat is belangrijk in het contact met ouders? GO, Adri!
Antwoord:
Beste Fiona
Bedankt voor je betrokkenheid deze reis, knap dat je tussen alle bezoeken en organisatie toch tijd weet te maken voor onze blogs.
Het contact met ouders springt op de scholen van deze reis alle kanten op. Op sommige scholen merk je dat ouders vooral buiten de school worden ingezet en enkel bij problemen of beoordelingsmomenten welkom zijn. Terwijl op andere scholen keukens worden opgezet om ouders en de gemeenschap in de school te krijgen.
Op onze eerste school zagen we dat de directie elke week tijd maakte voor een groepsgesprek met de ouders. Achteraf zou ik hier heel graag willen vragen hoe hij deze gesprekken stuurt in het positieve. Op die school wisten ze de ouders gemotiveerd te krijgen om actief in de school betrokken te zijn, van mee muziek maken, organiseren van ervaringen voor de kinderen tot het opzetten van projecten om de gemeenschap verder te helpen.
Waar ik bang ben dat deze klankgroep snel kan uitlopen tot klaagmuur. Dus dat is zeker een punt wat in de reis van volgend jaar verder onderzocht mag worden.
Wat ik zeker mee wil nemen in oudercontact, is de tip die we van de ouders in Parker kregen. Namelijk het sturen van een thema lijst aan het begin van het jaar, met de vraag of er ouders zijn die kennis of connecties hebben over het thema. Met daarbij de vraag of Parker aanspraak mag doen op deze ouders om te helpen bij deze thema’s.
Dit is denk ik een laagdrempelige manier om ouders bewust en doelgericht betrokken te maken bij het leerproces van de kinderen.
Want ik denk oprecht dat we als school zonder de ouders niet in staat zijn om een blijvende verandering te maken in ons onderwijs noch in de denkwijze van de kinderen.
Recommend0 recommendationsPublished in 04: Personalization, 08: Commitment to the entire school, Reis2024, Reisblogs
Eén reactie
Wat goed dat je ook dit nog doet Adri! Reageren op reacties! Lees heel graag wat je allemaal schrijft! En mijn ‘bedoeling’ van de schooltijd vragen is eigenlijk vooral dat ik je baas zijn over je tijd gun! Samen kritisch zijn op welke tijd we besteden. Mooi hoe je jeugd een rol speelt!