Na alle positieve verhalen over de CES reis, mag ook ik deze ervaring gaan beleven.
Nu begint elk verhaal met een subtiele opening waarin je de hoofdpersoon leert kennen en die probeert een achtergrond verhaal te geven. Dus wie gaat er op reis?
Nu verwacht ik dat de meeste collega’s die mijn blog lezen, me al wel een beetje kennen, maar toch. Na 27 levensjaren mag ik voor het eerst eens ‘ver’ op reis, helemaal van basisschool De Springplank naar New York. Met deze reis stap ik in de voetsporen van mijn ouders. Want de enige keer dat mijn vader buiten Europa is geweest, was met een werkbezoek naar de VS. Weliswaar ging hij kijken naar hoe het gras groeide en ga ik juist kijken naar hoe de kinderen groeien.
Van mijn collega’s heb ik al veel mooie verhalen gehoord over het thematisch onderwijs dat we gaan zien. Nu is dit vanuit onze IPC methode en mijn afstudeer onderzoek, een mooie opening. Maar nu heb ik sinds kort de rol ‘chef beweging’ gekregen en leek het me mooi om ook vanuit die blik te kijken. Maar dat komt in latere hoofdstukken nog zeker terug.
Maar de hoofdpersoon moet natuurlijk ook een zwakke plek hebben, zoals het schrijven van blogs waar je over jezelf en je ervaringen moet praten, wat dan ook nog eens leesbaar is voor andere (dus je moet op je taalgebruik en spelling letten). Deze taak kwam logischerwijs al snel onderaan mijn lijstje te staan.
Maar na het regelen van mijn ESTA, medicijnpaspoorten, reserveringen voor de vrije dag, het controleren van mijn paspoort en het opzoeken van welke koffers mee mogen en rondvragen wie er zo’n koffer en een creditcard heeft die ik kon lenen, waren de makkelijke praktische dingen wel op. Dus toen toch maar de blog…..
Na dit alles rust me alleen nog het inpakken van mijn koffer en dan met al mijn vragen en nieuwsgierigheid, samen met mijn collega’s, het vliegtuig in te stappen. Om hopelijk na een week met een volle koffer, een vol hoofd en een goed gevulde blog pagina terug te komen.
Maar als ik mijn collega’s mag geloven moet dat allemaal wel goedkomen.
4 reacties
Hoi Adri,
Ik wens jou en je badeendjes veel plezier en leerrendement in Amerika.
Leuk Adri, ben heel benieuwd hoe jij Amerika gaat ervaren, leuk om hier samen over te kunnen sparren tijdens en na deze reis 🙂
Mooi beschreven hoor Adri, we gaan zeker zien hoe de kinderen mogen groeien in het ‘verre’ Amerika.
Wens je prachtige reis Adri! Dat het kijken naar groeien van kinderen, en vooral wat leraren daar aan bijdragen maar volop inspirerend mag zijn voor jouw groei. Heb het goed en neem moois mee terug naar De Springplank!