May-2016-520x520

Growth or fixed? En mijn gedachten over eigenaarschap…

Wat vliegt de tijd toch… Het lijkt gisteren dat wij voor het eerst bij elkaar zaten en plannen maakten voor deze reis. Ga ik dit echt doen? Jazeker! Ik ga dit echt doen!

Al vele jaren had ik de wens om mee te gaan, maar iedere keer leek het alsof het geluk niet aan mijn zijde was, of dat er iets in mijn leven gebeurde wat op dat moment belangrijker was (de geboorte van mijn dochter ging voor mijn gevoel wel voor de CES-reis).

Maar dit jaar was het dan eindelijk zover, mijn naam werd uit de hoge hoed van De Evenaar getoverd en ik mocht mee!

En nu… Het is inmiddels oktober en de reis komt steeds dichter bij. De meeste dingen zijn geregeld en bij mij slaat soms wel wat twijfel toe… Niet over de reis, maar kan ik mijn kleine meid en ook mijn lieve klas zo lang missen???? Niet te veel over nadenken, het komt allemaal goed, daar ga ik van uit!

Afgelopen week hebben wij op De Evenaar de onderwijsinspectie op bezoek gehad en die dag is ontzettend positief verlopen. Tijdens de terugkoppeling is bij ons bevestigd wat wij al lang wisten. Wij zitten op 1 lijn, werken vanuit een duidelijke visie, vertrouwen en eigenaarschap! Wat maakt je dat trots als leerkracht en wat hebben wij een mooi team dat wij dit allemaal in 2 jaar tijd voor elkaar hebben gekregen.

Terug naar mijn eigen ontwikkeling. Aan het eind van vorig schooljaar heb ik te horen gekregen dat ik sinds de start van dit schooljaar mocht beginnen aan de opleiding tot Interne Begeleider, wat gaaf! Maar daarmee kwamen ook mijn handelen en mijn leervragen op een heel ander niveau. Wat wil ik in de toekomst? Wat maakt mij nu al blij?
In mijn vorige blog schreef ik over hoge verwachtingen van ouders. Hier kreeg ik een prachtige reactie op: “Is het niet zo dat jij als leerkracht ook hoge verwachtingen hebt van kinderen?” Uiteraard heb ik ook hoge verwachtingen van kinderen. Wij stellen doelen met kinderen tijdens kindgesprekken en ik verwacht dat de kinderen daar keihard aan werken. Tijdens de evaluatie probeer ik altijd wat meer uit het leerdoel te halen dan wat de kinderen gesteld hebben. Maar…. Wat nou als die hoge verwachtingen niet stroken met de realiteit? Er zijn voorbeelden te over van kinderen die moeten opboksen tegen ouders die een bepaald type voortgezet onderwijs willen, wat totaal niet past bij het kind? Willen we dit? Wordt het kind daar niet doodongelukkig van? Daar wilde ik naar toe met mijn leervraag.
Dan kom ik meteen bij de afbeelding waarmee ik deze blog begin. Het verschil tussen ‘growth mindset’ en ‘fixed mindset’. Die boom is een terugkerend onderdeel van de bijeenkomsten geweest. Die boom gaat veel verder dan hetgeen wat je ziet. Onder de grond zitten de wortels en is de boom verankerd in de grond. Zo’n oude boom is niet zomaar te verplaatsen.
Als ouders al hun hele leven denken dat iets goed bij hun kind past? Wie ben ik dan om dat te veranderen? Vertrouwen hebben dat het goed komt? Dat zit er bij mij niet in. Ik ben voor openheid naar ouders. Op die manier probeer ik de mindset in deze ongelooflijk moeilijke gesprekken met ouders te veranderen? Noem het ‘omdenken’, noem het ‘growth mindset’, maar vele wegen leiden naar Rome. Wanneer een kind niet het gewenste niveau haalt, wil dat niet zeggen dat het niets bereikt in het leven. Zoals ik vaak in gesprekken heb gehoord. Als een kind een duidelijk doel voor ogen heeft, komt het er vaak wel! Al dan niet via een omweg, via de vele wortels van die boom.

Mijn tweede leervraag gaat met name over het geven van leiderschap aan de kinderen. Ik las gisteren op twitter een tweet over de ‘allergie’ van iemand m.b.t. het woord ‘eigenaarschap’. Ik snap dat best, dat woord lijkt het modewoord van nu te worden. Deze tweet kon op veel reacties rekenen, vooral van mensen uit het ‘onderwijsveld’. Eén van die reacties zou ik graag willen delen hier:
“Eigenaarschap is de letterlijke vertaling van ownership, waar een hele wereld van Amerikaans denken achter zit, dat niet op Nederland van toepassing is. Het woord staat wel in het Groene Boekje, maar niet in de Dikke van Dale of het Nederlands wetboek. De woorden ‘eigenaar’, ‘eigendom’ en ‘bezit’ zijn wel Nederlandse woorden. ‘Ownership’ betekent ‘het in bezit hebben’ van iets Maar dat is niet wat met de Nederlandse vertaling wordt bedoeld.”
Ik vind daar wat van. Ik denk dat wij kinderen zeker wat meer verantwoordelijk mogen maken voor hun eigen leerproces. Maar zij kunnen dit niet alleen, want zij ‘hebben dit nog niet in bezit’. Wat hebben de kinderen dan van mij nodig om deze vaardigheid wel in ‘bezit’ te krijgen?

Wat ik meeneem naar Amerika is het volgende:

Wat maakt de kinderen daar blij? Waarom zijn zij gemotiveerd om te leren? Wat is mijn rol als leerkracht hier bij? Hoe kan ik die intrinsieke motivatie van kinderen stimuleren? En hoe ziet dat er uit op de scholen die ik ga bezoeken?

Ben ik van goede mening wat betreft het irrealistische beeld dat ouders soms hebben? Op welke manier betrekken de scholen in Amerika de ouders bij het leerproces van hun kinderen?

Ik kan nu zeggen dat ik hoop dat ik een antwoord ga vinden in Amerika, maar ik weet nu al dat ik heel veel dingen ga zien, maar dat het vanuit mij moet gaan komen om hier in Nederland vorm aan te gaan geven. Wat ik wel hoop is dat ik boordevol ideeën terugkom en dat ik hiermee daadwerkelijk aan de slag kan in Nederland, in mijn eigen situatie, nu nog voor mijn lieve klas, maar in de toekomst als Intern Begeleider.

 

Recommend0 recommendationsPublished in 03: Goals apply to all students, 04: Personalization, 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, 08: Commitment to the entire school, Reis2019

Deel deze post

7 reacties

  1. Hoi Danielle, wat een mooie blog. Met een goed inspectiebezoek en een paar fijne leervragen in je zak op naar Amerika.
    Tot snel en met een groet,
    Arjan

  2. Hoi Danielle,

    Knap hoor hoe jij inhoudelijk schrijft over je doelen en nadenkt over termen zoals het moderne woord , eigenaarschap.
    Je zette in jouw blog mij ook meteen aan het denken.
    Op naar de USA , we gaan daar veel zien en nadenken :).
    gr Edwin

  3. Wat een mooie blog heb jij geschreven Danielle. Wat goed dat jij je deze vragen stelt. Dat is ook zo mooi aan jou. Jij stelt de goede vragen vanuit observatie, zonder beoordeling. Heel rustig neem je kinderen en collega’s mee in je denkwijze.

    Je hebt heel duidelijk voor ogen wat je wil zien, waarmee je aan de slag wil gaan. Dat gaat je helpen om te zien waarnaar je op zoek bent. Focus je vooral niet teveel op de antwoorden. Kijk rustig om je heen en neem op wat je ziet. Daaruit komen de antwoorden als vanzelf.
    Heb een heel fijne reis. Wij zullen goed voor je lieve klas zorgen 🙂

  4. Danielle,
    Jouw blog deed mij direct denken aan een workshop op één van de scholen in New York rondom het onderwerp Authority. Bijzonder op hoeveel manieren je naar zo’n woord kan kijken. één van de deelnemers benadrukte dat alle kinderen Author zijn van hun eigen leven. Zo is het ook met eigenaarschap. Je kan dit woord vanuit diverse perspectieven bekijken. Ik ben benieuwd welke mooie invalshoeken jij gaat zien en beleven. Ik wens je een mooie en inspirerende reis!

  5. Zo zeg. Knappe start van schrijven over wat er professioneel in je om gaat! Volop inspiratie in je blog. Mooie focuspunten heb je. Voor een deel zijn die ook wel verbonden met echt totaal andere cultuur. Dat ga je zien en horen als je dieper in gaat op die relatie met ouders bijvoorbeeld. De ‘community’ gedachte ginds is echt een sterke. En dat geeft echt ook ander type oudercontacten. Zo benieuwd naar wat je daar van mee gaat pikken. En wat leuk, dat eigenaarschap. Ik deed mee aan die ‘allergie’ discussie op d’n Twittert. En het gaat natuurlijk nooit om het woord hè? Maar vooral om de bedoeling…. ik vond de reacties in de sfeer van ‘verantwoordelijkheid geven en gunnen’ wel inspirerend. En dus ook die autonomie. Heb het goed ginds! Zie uit naar je leerervaringen en hoe je idd samen één kunt zijn in juist het honoreren van heel veel verschillen 😉

  6. Hallo Danielle,
    Leuk vind ik het om te zien dat jij het ook hebt over de ouderbetrokkenheid.
    Ik wens je veel leerplezier!
    Groeten van een “oud” CES reiziger

  7. Mooi Danielle, hoe jij jouw blogs schrijft. Ik weet zeker dat jij, zowel op de scholen ( met kinderen/ leerkrachten) als binnen de CES reisgroep, inspirerende gesprekken zult gaan hebben. Blijf zoeken naar die diepgang en neem je collega’s van de reis maar ook jouw collega’s op de Evenaar hierin mee.
    Ik kijk er naar uit om samen van die mooie gesprekken te hebben tijdens de IB-opleiding!
    Ga genieten en neem mee wat jou past!
    Have fun and enjoy!

Laat een antwoord achter aan Arjan Barink Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *