CES

Groeien is springen in het onbekende, telkens weer!

Het jaar op de Evenaar is meteen druk gestart. Eerst wennen aan de nieuwe klas en het nieuwe meubilair. De wisselende werkplekken: “Gaan we daar echt mee beginnen wanneer de kinderen in groep 8 zitten?” En wat ben ik nu blij dat we hier wel voor gekozen hebben! Door de regie in dit geval bij de kinderen neer te leggen, zie en hoor ik dat de kinderen bewuste keuzes maken voor een bepaalde werkplek. Natuurlijk is dit een proces geweest, maar nu zien de kinderen het allemaal als een meerwaarde. De kinderen kiezen bij binnenkomst en gedurende de dag bewust voor een bepaalde plek, ze weten waar ze fijn kunnen werken en met wie ze goed kunnen samenwerken.

Degene die mij een beetje kennen, weten dat ik het moeilijk vind om “mijn klas” een weekje achter te laten. De kinderen stellen zich open, dan moet ik dat ook doen. Vandaar dat ik dit ook bespreekbaar gemaakt heb met de klas. De reacties die ik kreeg, zorgde ervoor dat ik vrijdagmiddag als een trotse juf naar huis ging. Het planwerk, de takenkaart, blink, de klassenvissen, tosti-donderdag en zelfs de wisselende werkplekken zijn na die eerste paar maanden al “normaal”. “Dat kunnen wij echt wel uitleggen als de invuljuffen het niet weten!” Regie bij de leerlingen… Loslaten Loes…

Tijdens de eerste maanden van dit schooljaar is mijn nieuwsgierigheid naar het: “Hoe zouden ze dat in Amerika aanpakken?” alleen maar gegroeid. Werken zij ook met wisselende werkplekken? Hoe krijgen de leerlingen inzicht in hun eigen leerproces? Werken ze ook met kindgesprekken en doelen? Welke begeleiding krijgen de kinderen die hier meer hulp bij nodig hebben? Gelukkig was er in september nog een bijeenkomst met de reisgroep. Ik vond het heel fijn dat we onze doelen mochten bespreken met een medereiziger. 

Ik wil mijzelf tijdens de CES-reis vooral gaan verdiepen in CES-principe 3: Goals apply to all students, 4: Personalization en 5: Student-as-worker, teacher-as-coach. En terwijl ik dit typ, wil ik eigenlijk nog veel meer weten, zien en ervaren. Focussen blijft belangrijk, dus mijn blogs zullen vooral hierop gericht zijn.

“Wat wil ik weten, leren en ontwikkelen?”

Om mijn leerproces in kaart te brengen, wil ik in dit blog graag mijn beginsituatie schetsen aan de hand van mijn leerdoelen.

  • Hoe kan ik werken zonder de methode, of de methode gebruiken als bronnenboek? Hoe kan ik de leerlingen volgen binnen dit proces? Hoe kan ik de persoonlijke leerdoelen van de leerlingen bijhouden/ controleren?

We hebben besloten dit jaar de methode voor begrijpend lezen los te laten. We proberen, experimenteren en modellen veel klassikaal. De kinderen vinden deze manier van werken fijner, maar misschien zegt dit gesprek dat plaatsvond wel meer: 

Kind: “Juf, wanneer gaan we begrijpend lezen doen?” Ik: “Wat heb je net gedaan?” Kind: “We hebben net de tekst gelezen en gekeken naar de verwijswoorden.” Ik: “Wat ben je dan aan het doen?” Kind: “Was dat echt begrijpend lezen?” Ik: “Ja, want jij kunt mij nu vertellen wat voor soort tekst het is, met welk leesdoel je de tekst leest, waar je dacht dat de tekst over ging en waar de tekst daadwerkelijk over ging, wat je vooraf al wist van het onderwerp en ohja, vergeet de verwijswoorden niet.” 

We bespreken dit ook in de klas. De klas is ervan overtuigd, dit is echt véééél beter.

Leren mag leuk zijn, dat staat voorop! Toch vraagt deze aanpak veel van mij als juf. Is het aanbod op groep 8 niveau? Stel ik de juiste vragen? Hoe zorg ik ervoor dat alle kinderen uitgedaagd worden en niemand afhaakt? Veel kinderen hebben een leerdoel gericht op begrijpend lezen, hoe kan ik zorgen dat zij ook aanbod op maat krijgen? We hebben hier met de collega’s van de groepen 7 en 8 regelmatig over gesproken de afgelopen periode. Ik hoop in Amerika te zien en horen hoe de leerkrachten dit aanpakken en vanuit deze observaties en gesprekken ook input te krijgen voor het onderwijs dat wij op De Evenaar aanbieden. Of ben ik misschien wel op zoek naar de “good enough is the new perfect”-gedachte. Heb ik de zekerheid nodig dat we goed op weg zijn om passend onderwijs aan te bieden aan onze leerlingen? Dat ik de regie ook in deze situatie bij de leerlingen neer mag en kan leggen?

  • Hoe kan ik ervoor zorgen dat de leerlingen zich verantwoordelijk voelen voor hun eigen leerproces? Hoe kan ik de leerlingen intrinsiek motiveren? Welke reflectievragen kan ik stellen om dit proces te begeleiden?
  • Hoe kan ik de kindgesprekken begeleiden? (Praktisch: tijd, plaats, setting, etc.) Welke inhoud wil ik bespreken tijdens deze gesprekken?

De persoonlijke leerdoelen, welke de kinderen geformuleerd hebben tijdens een kindgesprek, hangen in de klas. Voor de herfstvakantie riep een leerling tijdens een gesprek: “Ik weet al wat mijn doel gaat worden!” Dit soort momenten, is waar we ons schoolbreed de afgelopen jaren voor hebben ingezet. De leerdoelen hangen nu in de klas, de kinderen hebben zelf de mogelijkheid om planwerk en huiswerk op maat te kiezen, maar hoe kan ik de leerlingen volgen in dit proces? Ze uitdagen ook dat te kiezen wat ze moeilijk vinden? De lessen aan te laten sluiten bij hun leerdoelen? Hoe richt ik de reflectiemomenten van de dag zo in, dat er ook ruimte is om de persoonlijke leerdoelen van de kinderen te bespreken? Of moet ik hier gedurende de dag meer tijd voor vrijmaken? Sommige kinderen vinden dit heel moeilijk, vraag ik teveel van deze leerlingen? Of moet ik ze de tijd en ruimte gunnen om te mogen wennen/ ontwikkelen? Hoe kan ik mijn rol, als coach, goed vertegenwoordigen?

Genoeg vragen… morgen mag ik eindelijk in het vliegtuig stappen op weg naar Amerika. Na de PIEX training ben ik nog nieuwsgieriger geworden naar hoe de verschillende scholen de CES-principes een plaats hebben gegeven binnen hun onderwijs.

Tijdens de laatste bijeenkomst voor de reis werd gezegd: “Gun ik mijzelf ook, wat ik de kinderen gun?”

Ik ga voor een leuke, gezellige en leerzame week en ik ga er vanuit dat mijn klas er ook zo’n week van gaat maken!

Dit briefje ligt maandagmorgen op tafel bij de kinderen.

Recommend0 recommendationsPublished in 03: Goals apply to all students, 04: Personalization, 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, Nieuws, Reis2019

Deel deze post

6 reacties

  1. Beste Loes, wat een mooie kans. Mee op reis met prachtige leervragen en in je achterhoofd ‘ik gun mijzelf wat ik de kinderen gun’. Je eigen leerproces en wat jij nodig hebt om tot leren te komen vormen een mooie spiegel voor het leerproces van kinderen. Hoe ga jij vanuit jouw doelen jouw leren zichtbaar maken? Ik wens jou een prachtige reis en veel inspiratie!
    (En wat die leerplekken betreft, ze hebben niet eens genoeg tafels en stoelen voor alle kinderen)

  2. Wat een PRACHTIGE blog Loes! Top hoe jij ook met de kinderen in jouw groep gedeeld hebt wat jij moeilijk vindt aan een week je groep loslaten. Zij gaan er goeds van maken samen! Enkel al doordat jij zo’n gesprek voerde met hen! Goed dat je idd focus maakt! Er is zoveel te zien en horen. Diepgang maak je in het leren van jezelf door die focus. Het ware leraarschap: in welke verbinding met kinderen zijn t.a.v. hun leren/leerproces. Praat met kinderen en leraren daar. Zie hoe zij het gesprek met elkaar vormgeven. Hoop enorm dat het jou inspireert! Alle moois Loes!

  3. Hoi Loes,

    Zo tof te lezen dat jij gaat met deze prachtige leervragen. Dit kun jij en vooral ook genieten.

    Liefs, Anja

    Differentiation shouldn’t mean that everyone gets a different learning experience. It should simply mean that they experience it differently. Design for depth so that every learner has an opportunity to experience meaningful learning

  4. Hoe mooi is dat?! “Gun ik mezelf ook wat ik de kinderen gun.”
    Precies dat, Loes! Gun jezelf ruimte, tijd en rust. Gun jezelf dat je niet perfect hoeft te zijn en dat ook jij ( en al jouw collega’s, inclusief ikzelf!) nog steeds van leren van “fouten”. Hoe mooi is het dat jij dit ook met jouw groep, jouw kinderen bespreekt. Jij zult veel nieuwe dingen gaan ervaren maar ook zeker veel herkenning gaan zien. Enjoy and have fun!

  5. Wat ben ik onder de indruk van jouw blog. De betrokkenheid bij je kinderen van groep 8 spat er vanaf. Ik herken je struggle wat is goed en wat is goed genoeg. Je vertrouwen in de kinderen is groeiende en daarmee maak je het terugtreden in je eigen regievoeren mogelijk. Je gaat veel zien en ervaren Loes. Genietze!

Laat een antwoord achter aan Edith van Montfort Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *