Tijdens het bezoek aan The Neighborhood school hebben we kennis gemaakt met de directeur, leerkrachten, ouders en leerlingen.
Waar de directeur erg trots op is, is dat de kinderen voelen wie ze zijn, wie hun vrienden zijn en waar ze goed in zijn. Dat kunnen ze ook erg goed verwoorden en dat merkten we ook.
We hebben die dag een rondleiding van de kinderen gehad en vol enthousiasme lieten ze alles zien. Opvallend was dat de klassen vol stonden, maar dat het niet storend was. Continue reflecteren op wat de kinderen doen en zeggen is op deze school heel belangrijk. Samen kijken naar wat heb je nodig voor jouw project. Beginnen bij de basis. Dus niet we gaan vandaag een figuur uitzagen, maar eerst ‘hoe gaan we met een zaag om’.
Ook ouders lieten duidelijk merken dat ze erg tevreden waren. De ouders waren heel erg betrokken bij de school en dat vonden ze erg fijn.
Bij dit eerste schoolbezoek merkte ik dat ik ook heel trots op mezelf kan zijn, want wat zijn wij als school al goed op weg! Hele herkenbare dingen die wij ook op school al doen.
Toen er aan het eind van de dag de vraag werd gesteld of ik antwoord kreeg op mijn leervragen, vond ik dat nog niet. Ik vond het geweldig om te zien hoe ze hier werken, maar ik heb nog geen antwoord op mijn leervragen.
Vandaag zijn we naar Brooklyn New school geweest. We begonnen met een inleidend praatje van de directeur. Zij was erg inspirerend! Bij de rondleiding mochten we kiezen of we werden rondgeleid door de directeur of kinderen. We hebben voor het eerste gekozen, omdat we dan veel meer antwoorden krijgen op al onze vragen. Meteen in het begin van de rondleiding werd ik enorm geraakt. We liepen een danszaal binnen en wat er gebeurde vond ik heel bijzonder. Ik kreeg spontaan Goosebumps oftewel kippenvel. Elk kind deed vol enthousiasme mee en er hing zo’n ontspannen sfeer. Het raakte mij echt. Why? Dat er zomaar gedanst kan worden, zo vroeg in de ochtend. Geweldig! Ontspanning was hier al zo vroeg op de ochtend aanwezig en daar hoefden geen inspanning aan vooraf te zijn gegaan. Ook in de rest van het gebouw was dat merkbaar. Nergens geen schoolboeken op tafel of tafeltjes in rijen opgesteld. En ondanks de rommelige klassen en kinderen die duidelijk hoorbaar aanwezig zijn, was er een grote betrokkenheid en enthousiasme. Het was niet storend. De reflectie op wat een kind doet en zegt is ook op deze school erg belangrijk. Dit werd getraind doordat leerkrachten met elkaar continue in gesprek gaan.
Ik merk in mijn klas druk. Ik zit zelf erg veel in wat we allemaal moeten en krijg daardoor niet de tijd om de kinderen te laten voelen wie ze zijn. Ik ben vooral aan het stoeien over de manier waarop we in Nederland moeten registreren. Wat draagt dit bij aan de ontwikkeling van de kind? Ik zou veel liever deze tijd besteden om met de kinderen te reflecteren op hun leerproces.
Hoe ik dat verder kan vormgeven in mijn klas is nog een zoektocht, maar daar hoop ik de komende schoolbezoeken meer antwoorden op te vinden.
Recommend0 recommendationsPublished in Reis2019
2 reacties
Danielle, mooi hoe je jouw eigen gevoel van moeten merkt. Lastig die druk die je zelf ervaart. Het gevoel dat ontspannen pas mag na inspannen. Een mooie bewustwording die je vast kan vertalen naar volgende week. Hoe ga je voor je zelf meer ontspanning maken in jouw klas?
Deze blog had ik gemist Danielle. Hoop enorm dat je flink overtuiging hebt opgebouwd om meer te doen wat je goeddunkt! Als je het waarom niet scherp hebt… dan niet doen… en daarmee wellicht al die minder registraties… en meer tijd voor die reflectie. Voor nu: hele goede thuisreis!