Good evening all!

Hello, this is live News from New York.

 

Vandaag was ons eerste schoolbezoek hier aan de andere kant van de oceaan. We bezochten Castle Bridge. Het was vroeg opstaan vanochtend. Om 6.00 am ging de wekker.

Om 8.00 am werden we verwacht. We werden ontvangen in groep 4/5. Na een uitleg over de school, zijn we begonnen met de weekopening. Zingen met alle kinderen, ouders en betrokkenen, in een grote hal. Kinderen komen stil binnen, leggen hun spullen per groep op een grote tafel en zoeken hun groep op om aan te sluiten en mee te zingen. Voor mijn collega’s van IKC Regenboog is dit zeer herkenbaar. Na een half uur gaan de kinderen en leerkrachten naar de klas en de ouders hebben een overleg moment met de directrice van de school. Wat mij hierin opviel was dat enkele ouders vertaalden voor andere ouders zodat iedereen kon begrijpen wat er gezegd werd. Voor enkele dingen die ingebracht werden werd meteen een oplossing bedacht en indien nodig hulp van ouders gevraagd. Ook activiteiten in de buurt werden genoemd door ouders. Andere kinderen/ouders werden uitgenodigd deel te nemen als ze interesse hadden.

Daarna hebben wij een korte introductie gehad van de directrice. Uiteindelijk mochten we de klassen in. Zien wat er echt gebeurd in de klas.

Ik heb de volgende dingen gezien:

  • In de klas is een plek voor de kinderen waar ze kunnen gaan zitten als ze een time out nodig hebben. En hoe je hier, met kleine visuele middelen, toch een structuur in kunt aanbrengen voor de kinderen die dit nodig hebben.

  • Geef kinderen concrete opdrachten die ze kunnen doen als ze een brain break nodig hebben.

  • Diverse werkvormen die we in de taalklas kunnen gebruiken.
  • Samenwerking tussen para-medici en leerkrachten.
  • Hoe ik nog meer dingen voor de kinderen in de taalklas visueel kan maken.
  • En last but not least: inclusief onderwijs. De leerkrachten op deze school willen geen enkel kind buiten sluiten. Met de mogelijkheden die zij als school hebben en in goed overleg en samen met de ouders, zijn ze bereid om kinderen met andere onderwijsbehoeften te begeleiden. Hierover had ik een gesprek met de fysiotherapeut van een van deze leerlingen. Tijdens dit gesprek was het voor mij alsof de professionals op deze school vanuit een ander standpunt naar deze kinderen kijken. En dat ze een goed vertrouwen hebben in de mogelijkheden van ieder kind. De samenwerking tussen de verschillende disciplines is daarbij van groot belang.
  • Elke vrijdag per klas in het eigen lokaal voordrachten voor ouders door kinderen. Het hoeft maar heel klein te zijn. Kinderen die niet willen optreden moeten alleen opstaan en hun naam zeggen. Dit om ze aan het idee van iets voordragen te laten wennen.
  • Vraag ouders om bij tentoonstellingen, uitstapjes en vieringen niet alleen voor hun kind te komen maar voor alle kinderen. Vraag wat zij hebben gemaakt, gedaan, gezien en/of hebben gelezen.

 

Morgen wil ik me focussen op differentiatie. Dit speelt in onze taalklas namelijk een heel belangrijke rol. En welke mogelijkheden zie ik hierin met betrekking tot eigenaarschap.

 

Recommend0 recommendationsPublished in 08: Commitment to the entire school, 10: Democracy and equity, Reisblogs

Deel deze post

2 reacties

  1. Renata, je hebt veel gezien bij Castel Bridge. Je geeft aan daar het lijkt alsof er op een andere manier naar kinderen en leren gekeken wordt. Zou jij op die manier ook naar de kinderen in jouw klas kunnen kijken? Welke dingen zou je ook in jouw klas willen toepassen?

  2. Mooi Renata, ik ben erg benieuwd wat voor andere kijk je het gezien en wat daarvan meekunnen nemen naar het IKC. Zin om meer van jouw avonturen te lezen!

Laat een antwoord achter aan Karlijn Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *