En dan nu, mijn laatste blog. Ik ben inmiddels 3 dagen terug in Nederland en mijn slaaptekort wordt langzaam steeds iets minder groot. Oehhh wat was ik moe….. Moe van de reis, moe van het ‘aanstaan’, moe van alle gesprekken/ indrukken, moe van de spanning, moe van vanalles….. Maar wat was deze reis mijn moeheid waard!
Dus even terug……. Terug naar hoe ik deze reis begon en mijn persoonlijke goal. Ik wilde weten Hoe less more kan zijn. Hoe kom je met al je doelen voor een periode/ dag en de andere dingen die nog op je pad komen gedurende een dag toch uit bij less is more? Hoe maak ik keuzes in prioritering die een bovenliggend doel dienen en hoe begeleid ik kinderen in de diepgang hierin. Welke vragen stel ik?
Nou, dit doel past dus echt bij mij. Want ik zie gedurende een dag zoveel kansen en wegen die ergens naartoe gaan, dat het soms ook een belemmering wordt. En dus vloog ik naar Amerika, om daar volop aan het leren te gaan. Kijken, reflecteren, vragen stellen, nog eens kijken. Een week lang alleen maar met onderwijs bezig zijn, dat is toch gewoon fantastisch!
En nu, wat wordt mijn persoonlijke exit? Wat is mijn juiste weg hierin? Van allerlei dingen een beetje en dan onderzoeken wat bij mij past. Want net als alle kinderen mag ook ik leren, uitproberen, fouten maken en opnieuw beginnen. En dat is dus ook precies wat ik ga doen. Hieronder wat uitspraken die mij hierbij gaan helpen:
Create the sparkling and feel the magic
Soms weet je dit achteraf pas, dan denk je…. Ja, dat was een mooi moment, dat was een mooie les…. Ik ga proberen hierover wat bewuster na te denken. Hoe kan ik dit soms creëren in mijn klas? Hoe kan ik die ene sprankeling maken, zodat er magie ontstaat. Ik ga nu al ‘aan’, alleen al door dit te schrijven. Dat is toch wat je wilt voelen….
Write a letter: Maak een brief aan je toekomstige ik
Mooi om kinderen een jaar vooruit te laten kijken, na te laten denken over wat ze willen leren en waar ze willen zijn. Ik ga ook een brief schrijven aan mezelf. Over waar ik volgend jaar wil staan, m.b.t. deze Ces-reis. Zodat ik ook terug kan lezen wat ik had bedacht, en kan zien wat ik heb geleerd en waar ik dan sta.
Children have a voice, we just have to listen to them
Echt luisteren naar wat kinderen te vertellen hebben, echt luisteren naar wat kinderen voelen, echt luisteren naar wat kinderen willen. Zodat je een connectie maakt. (feel the connection) Dan komen kinderen tot leren……
Frustration is a good thing
Soms willen we dit maar uit de weg gaan, willen we dingen zo regelen dat het allemaal goed loopt. Maar wanneer kom je nu eigenlijk tot leren? Als je je gefrustreerd voelt, als het niet in 1x lukt. Want juist dan wil je dat het beter gaat, zet je dat stapje extra en bedenk je mooie nieuwe dingen! Ik voelde me tijdens deze reis ook weleens gefrustreerd. Omdat we niet diepgaand verder konden reflecteren. Guess what: dat was mijn les, om in de klas dus ook niet verder te gaan terwijl we nog niet klaar zijn met dat ene onderwerp/doel.
Dat werd ook hetgeen waar ik vanaf nu mee ga stoppen: Ik ga stoppen met doorgaan met een volgend doel/ onderwerp of les als het één nog niet klaar is, of nog niet genoeg diepgang heeft gekregen. En wat ik hier later ook nog aan koppelde: start met een probleem, zodat kinderen de noodzaak voelen om dat te leren. Dan kun je hierop de diepgang pakken en vragen stellen/ reflecteren.
School wasn’t just about the things they couldn’t do
Deze uitspraak gaat over talenten aanspreken van kinderen, talenten zien en die weten in te zetten in hun leren. Soms doen wij dat echt al wel, want we creëren bij ons op school een prachtige expositie waar kinderen hun eigen talent kunnen kiezen en daarin doen wat ze willen doen. Daar vinden mooie processen plaats, waar kinderen kunnen groeien in hun talent. Mijn goal is nog, om dit ook toe te passen bij andere dingen. Om hun talenten te gebruiken voor andere doelen. Hoe? Dat is nog een onderzoek…..
RUBRIC
4 levels waarin kinderen zelf kunnen groeien in een level. (beginning-developing-profession- exemplary) Waar willen zij beginnen, waar gaan ze naartoe? Samen met de groep bedenken wat belangrijk is bij het schrijven van bijvoorbeeld een tekst en wat belangrijke criteria zijn. Kansen in eigenaarschap creëren zodat kinderen zelf op zoek gaan naar hun level en hoe ze zichzelf hierin kunnen verbeteren. Want ze willen beter worden, ze willen leren. Alleen hebben ze soms hulp nodig om de voor hen juiste weg te vinden. Ook hier kunnen deze levels helpen. Duidelijke structuren waarin verwachtingen helder zijn.
Leer veel over één ding
Ga de diepte in met 1 som, met 1 onderwerp, met 1 vraag, met 1 tekst. Daarna kunnen kinderen de andere verbindingen leggen. Dan kunnen ze deze kennis/ vaardigheden gebruiken om andere dingen te leren, om verder te leren en om meer te leren. Maar eerst focus en diepgang op één ding, less is more!
Reflect and Revise with structure and love
Hoe kun je reflecteren, samenwerken met elkaar, elkaar tips en tops geven? Eerst moet er een goede basis liggen. Er moet vertrouwen zijn in mij als leerkracht en in elkaar. Kinderen mogen zichzelf zijn en dat moet geaccepteerd worden door anderen. Daarvoor zijn structuren in een klas belangrijk. Dingen die op een bepaalde manier zo gaan, zodat er vertrouwen is in elkaar/ in mij als leerkracht. Daarbij ook liefde…… liefde voor leerlingen, liefde voor het vak, liefde voor communicatie en het samen doen. Als die dingen allemaal samen komen, dan kun je elkaar helpen en zorgen dat je dat volgende stapje kunt maken, dat je kunt en durft te reflecteren op jezelf. Dus samen reflecteren en de belangrijkste stap: dat je het dan mag verbeteren, dat je mag zorgen dat het beter wordt. Dat je die kans krijgt en ook pakt.
‘groeien is springen in het onbekende, telkens weer!’
Ik heb de kans gekregen om op deze reis mee te gaan. Ik heb (mede door mijn thuisfront, mijn collega’s op de Uilenbrink en mijn mede-reizigers) de kans durven pakken. Ik heb in deze reis zoveel geleerd/ gezien en gevoeld over mijzelf en mijzelf als leerkracht.
I don’t have to see the whole staircase, I just take the first step:
Tijd pakken/ maken voor de belangrijke zaken; het gesprek zodat ik de connectie voel. En daarna zijn er zoveel manieren om te ontwikkelen. Ik vertrouw erop dat ik dan voel wat de juiste weg is.
3 reacties
Loes, wat een prachtige voornemens! Wat een geweldig idee om die brief aan je toekomstige IK te schrijven. Ben heel benieuwd waar je mee aan de slag gaat, wat je gaat ontdekken dat passend is bij jou, hoe je jouw collega’s mee gaat nemen in dit alles én hoe trots je over een jaar terugkijkt op je proces. Ik zou het leuk vinden om te (blijven) horen hoe je je ervaringen van deze reis mee neemt en wat het jou als mens, als professional, als collega en als leerkracht, als … brengt.
Mooi beschreven Loes, ik wens je alles toe wat je jezelf, je klas en je school wenst. Goed idee, brief aan je toekomstige ik. Misschien ga ik dat ook wel doen. 😉
Heel mooi, Loes. Je hebt me geïnspireerd!