CPE

Vandaag was het tijd voor CPE, oftewel Central Park East. Na een metrotocht en een heerlijke wandeling komen we aan op de school en krijgen we kort een introductie over de school. Hierin benoemt Bruce kort dat het structureren van essentieel belang is om de verantwoordelijkheid bij de kinderen te leggen. Dit kunnen we volgens hem zien in de inrichting van de klaslokalen, maar ook in de routines die de leerkrachten met de leerlingen hebben opgebouwd. Daarna krijgen we enorm veel tijd om te kijken in de klassen en dat is wederom weer heel gaaf. In de eerste klas (groep 4/5) zijn ze onderzoek aan het doen naar een ei. Ze hebben net een instructie woordenschat achter de rug en mogen nu opzoek naar deze lastige woorden met een echt ei. Daarna wordt er weer klassikaal besproken: welke van de geleerde woorden heb je nu gezien? Mooi dat ze de theorie en de praktijk constant met elkaar afwisselen.

In de tussentijd valt mijn oog op een aantal geknutselde insecten. Wat een parels. Ieder kind heeft zelf een insect gekozen en deze zo gedetailleerd mogelijk gemaakt. En als ik gedetailleerd zeg, bedoel ik ook ECHT gedetailleerd. Ook staat bij ieder insect een boekje waarin ieder kind een fictief verhaal heeft geschreven over zijn insect. Het minimum van het verhaal is 4 (!!!!!!) pagina’s. Mijn mond valt er letterlijk van open. Later krijg ik de kans om de leerkracht hierover te bevragen. Haar antwoord is kort maar krachtig. Ze heeft veel fictieve boeken met de kinderen gelezen zodat ze weten hoe een fictief verhaal is opgebouwd. Ze heeft de schrijfactiviteit voorgestructureerd. Ze laat de kinderen steeds stap voor stap nadenken over hun verhaal: Wie is het insect, wie is zijn/haar familie? Wat gaat het insect meemaken? Wat voor probleem gaat het insect krijgen in het midden van het verhaal? Hoe gaat het insect het probleem oplossen en hoe komt het op het eind weer goed? En ook hier vraagt de leerkracht weer om veel details. De dialoog en deze details komen dankzij de voorgestructureerde activiteiten bijna als vanzelf. Ook hierin hoor ik datgene wat Bruce aan het begin van de dag al zei terug: bevragen bevragen en nog een bevragen met daaronder een sterke voorgestructureerde basis. Naast dit voorbeeld heb ik natuurlijk nog veel meer gezien. Met iedere keer als terugkomend element: het constant bevragen van de leerlingen om ze op die manier een stap verder te brengen in hun project. Een mooi begin in het antwoord op mijn kijkvraag dus!