Learning Tree

Children have a voice, we just have to listen to them.– Bruce Kanze, CPE1

Hoe begin ik? Dit vraag ik me al anderhalve dag af. Niets maar dan ook niets kan beschrijven wat ik met eigen ogen gezien en met heel mijn lijf ervaren heb. Toch doe ik een poging.

Brooklyn New School (BNS) en Central Park East 1 (CPE1) zijn beide scholen die projectonderwijs hoog in het vaandel hebben en daar zoveel mogelijk vakken in willen integreren om het onderwijs betekenisvol te maken. En hoe dit lukt is echt waanzinnig.

Daarnaast zie je bij kinderen en leerkrachten een hoge mate van autonomie. Dat leidt tot grote betrokkenheid en vertrouwen, want leraren geven kinderen het vertrouwen dat ze kunnen leren wat ze willen leren en de directie geeft vertrouwen aan de leraren dat ze kinderen zien en het juiste voor ze doen.

De manier van werken is wat het verschil maakt. Luister naar de kinderen en kijk wat je kunt doen om ieder kind te laten onderzoeken wat ze willen onderzoeken. Dat is het dan ook meteen vooral de opdracht voor de leraar. Door middel van combineren van vragen en ideeën en door vooral veel open te laten en kijken wat er gebeurt en hoe het zich ontwikkelt de kinderen eigenaar te laten zijn en makers te laten worden.

Doodeng eerlijk gezegd maar oooh wat wil ik dit graag gaan proberen. En hierbij fouten maken, terugkijken en aanpassen, fouten maken, terugkijken en aanpassen, zien en ervaren en dan natuurlijk Genieten met een héle grote G!

Op BNS werd ik diep geraakt door de GSA-meeting. Dit staat voor Gender and Sexuality Alliance. Leraren en kinderen gaan elke maandag in hun pauze hierover in gesprek. Omdat ze het belangrijk vinden. En dit is één van de groepen die er zijn. Zo’n zelfde groep is er met betrekking tot adoptie, conversations of color (moet ik niet vertalen, vind ik) en disability awareness (zelfde 😉). Kinderen worden lid van een of meerdere groepen en besteden hier wekelijks of maandelijks in hun pauze tijd aan. Moet ik hieraan nog iets toevoegen als het over inclusiviteit gaat? Niet! Inclusie ten top, als je het mij vraagt.

Bij CPE1 was het een leraar die mij diep raakte. Bruce, gepensioneerd, maar 3 dagen per week op school om de leerkrachten te helpen bij het projectonderwijs. Want daar gelooft hij in. Dat is wat kinderen in zijn ogen helpt om ‘creators’ te worden. En de manier waarop hij dat doet is werkelijk adembenemend. De lilac tree zal mij altijd bijblijven.

Ik hoef niet meer uit te leggen waarom ik zo ongelóóflijk dankbaar ben, deel te zijn van deze reis. Mijn kinderen gaan hier zeker wat van merken. En er komen nóg 3 scholen 😳

Yvonne

Recommended2 recommendationsPublished in 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, 09: A tone of decency and trust, 10: Democracy and equity, Reis2023

Deel deze post

2 reacties

  1. Wat hebben die kinderen in jouw klas een geluk Yvonne want … dat ze iets gaan meekrijgen van jouw ervaringen hier, daar twijfel ik geen seconde aan! Blijf. ook als het niet meteen gaat zoals je wilt, vertrouwen in de kinderen en jezelf. Ik gun jullie samen de frustratie van het niet meteen lukken om te zorgen dat er verdere groei kan plaatsvinden. En dan … als dat lukt … vergeet dan niet om jullie succes te vieren met de hoofdletter V!

  2. Heerlijk te lezen hoe je onder de indruk bent Yvonne. Voel het door het scherm heen. En…. Dat we die kinderen meer de stem kunnen geven… zo mooi om ook samen op door te pakken binnen SAAM*. Ben heel nieuwsgierig naar wat ‘jouw’ kinderen gaan merken! Hoe je met hem gaat spreken ook over je ervaringen. Moois in Boston!

Laat een antwoord achter aan Edith Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *