‘Celebrating mistakes’ – Francis W. Parker Charter Essential School – dag 5

Vandaag was dag 2 dat we Parker mochten bezoeken. Op de planning stond een tweetal intervisies gepland en een gesprek met een viertal ouders van de studenten op deze school. In deze laatste blog eindig ik ook met het beantwoorden van mijn leervraag.

Tijdens de intervisie van Femke en Jantine stonden 2 onderwerpen centraal:

– ‘How do I change classroom culture to promote mutual respect?’

In deze casus vond ik dat er erg mooie vragen gesteld werden om dieper tot de kern te komen: ‘Waarom denk je dat de kinderen zich zo gedragen?’ en ‘Wat denk je dat deze kinderen nodig hebben?’. Uit deze casus heb ik een aantal dingen meegenomen om verder te onderzoeken:

o Belicht de goede momenten. Wat ging er goed en wat/wie zorgde ervoor dat het goed ging?
o Pak niet het ‘kikkerperspectief’ maar het ‘vogelperspectief’. Of terwijl het kunnen pakken van de ‘overview’ en niet hoppen van het ene naar het andere in de klas.

o ‘GroepsGeluk’ inzetten. Op deze manier ontdek je samen met de kinderen wat de groepsopstelling is en wie waar in de cirkel staat.

– ‘Reflections and student collaborations’.

Ook uit deze casus heb ik een aantal dingen kunnen meenemen voor in de praktijk:

o Wil kleine stapjes zetten en begin klein. Anders is het te groot en is de kans ook groot dat ik er niet aan ga beginnen.

o Focus en begin met 1 vak of sectie waar je de focus in wil leggen. Bijvoorbeeld het focussen van het stellen van vragen bij rekenen.
o Begin de dag (15 minuten) en eindig de dag (10 minuten) met het in- en uitchecken, net als bij ‘Visit Advisories’. Dat is de brug tussen school en thuis. Hierin wil graag meenemen dat je een moment neemt om terug te kijken op de dag en vooruit kan kijken wat er de dag gaat komen. Een soort ‘morning meeting’. Ook hierbij is belangrijk om de ‘why’ uit te leggen aan de kinderen.

o ‘Celebrating mistakes’. Door fouten te maken leren we, waarom vieren we die fouten niet? Met Aukje heb ik daar een mooi gesprek over gehad. Ze vertelde dat ze daar zelf ook ervaring mee had onder het mom van ‘proud to be vout’. Hoe mooi is dat.

o Maak (vaste) maatjes voor reviseren. Leg je proces uit aan je partner om tot het antwoord te komen, want je kan ook veel leren van elkaar.
o Iets wat al bekend is, maar zo belangrijk is om te blijven doen, is reflecteren aan het einde van de les.
o Om meer handvaten te krijgen op het reflecteren en het stellen van vragen, hebben we samen gekeken naar een aantal vragen die ik graag mee wil nemen om ze te onthouden:

 Waar ben je trots op? En waarom?

 (maandag) Waar kijk je naar uit?|

 (dinsdag) Welk vriendelijk gebaar heb je vandaag gezien/geobserveerd?

 (donderdag) Wat heb je geleerd vandaag?

 (vrijdag) Waar kijk je naar uit in het weekend?

 Als je de kans hebt om de dag over te doen, wat zou je dan veranderen? En waarom?

 ….. vertel me meer.

In het gesprek met de ouders zag je vooral hoe fijn ze het vonden hoe hun kind hier zich op school voelt. Door het vele presenteren door de jaren heen, ontwikkelen ze veel ‘presentatie skills’ en durven ze voor wie of wat dan ook te presenteren. Ik denk dat ik hier meer de focus op mag leggen en dan het moet zoeken in kleine dingen. Bijvoorbeeld als je iets wil vertellen, kom maar voor de groep staan.

Daarnaast gaven de ouders enkele tips dit ze zouden geven aan hun vroegere basisschoolleerkrachten. Bij het rapport; ga niet in op de cijfers, maar over de algemene en sociale emotionele ontwikkeling. Dit vond ik zo mooi hoe ze dat aangaven. Ik weet dat dat belangrijk is, maar dat ze dat zo specifiek aangaven, vond ik veelzeggend. Daarnaast gaven ze aan dat het geven van verschillende keuzes aan kinderen, hun kinderen heeft gemotiveerd om te leren.

Om op mijn (achteraf gezien grote) leervraag terug te kijken ‘Hoe zorg ik ervoor dat leerlingen intrinsiek gemotiveerd blijven/worden en hoe betrek je de kinderen daarbij?’ heb ik veel antwoorden gekregen die zouden kunnen helpen om leerlingen intrinsiek te motiveren.

– Een van de antwoorden is het stellen van de juiste vragen. Vragen terug stellen op vragen. Wat is het doel? Wat wil je eigenlijk vragen? Diepgaande vragen stellen en daar de tijd voor nemen om hier op door te gaan.

– Maak de kinderen bewust van hun ontwikkeling en geef ze feedback op het proces.

– Geef kinderen vanuit visie, keuzemogelijkheden. Vanuit deze basisuitgangspunten (1. Take care of your body, 2. Take care of your learning, 3. Take care of each other en 4. Take care of the classroom) verantwoordelijkheid geven.

– Durf het proces ook los te laten. Ik moet van het probleem van een kind niet mijn probleem maken die ik wil oplossen, maar het kind helpen om zelf keuzes te maken die ervoor zorgen dat het probleem zelf wordt opgelost.

– ‘Less is more’, zorg voor diepgang. Beter 1 vraag goed bespreken dan 3 vragen snel.

– De omgeving (klaslokaal) doen ertoe bij het leren van de kinderen. Maak het proces visueel en laat ze dit presenteren. Maak ze verantwoordelijk voor hun eigen ontwikkeling. Daarnaast leren ze ook van hun medeklasgenoten, dus maak hier tijd voor om ze hun kennis en vaardigheden te laten uitwisselen.

– Maak het werk wat ze ‘moeten’ maken nuttig. Wat hebben ze hieraan? Neem ze mee in de ‘why’.

Ik kijk super dankbaar terug op een hele mooie en verrijkende reis met veel diepgang en vragen en antwoorden in mijn hoofd. Nu in de praktijk klein beginnen… SUPER VEEL ZIN IN!!!!

Recommend0 recommendationsPublished in 02: Less is more, depth over coverage, 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, Reis2024, Reisblogs