1571939652806

Bewustwording 

Inmiddels heb ik 3 scholen bezocht. De Neighborhood school, Brooklyn New school en Mission Hill school. Hieronder staan een aantal vragen die mij gesteld zijn en waar ik graag even antwoord op wil geven.

Wat doet de reis tot nu toe met jou
Deze reis doet veel met mij. Mijn gevoel gaat alle kanten op. Op sommige momenten denk ik oh ja dat ziet er leuk uit, maar kan ik er niet achter komen waarom ze dat doen. Maar soms loop ik ook rond bij de kindergarten en denk ik het lijkt veel op wat ik nu al doe. Dit komt voornamelijk omdat ik op de eerste scholen de werktijd heb gezien. Dat zag er hetzelfde uit als bij ons, kinderen zijn aan het werk in de verschillende hoeken en de leerkracht loopt rond en is met een leerling een werkje aan het doen. Mijn gevoel wisselt heel erg omdat ik dacht en gehoopt had dat ik ook bij de kindergarten meer van eigenaarschap en de manier van vragen stellen en feedback geven zou zien. Maar ik denk dat het verschil hem er vooral in zit dat ze hier voor alles veel meer tijd nemen en dan soms maar wat minder maar goed doen, uitgebreider en dieper, dan veel en snel. Ik vond dat ik al rust bij bijvoorbeeld het oplossen van een ruzie, maar hier gebeurt dat nog veel meer. Mooi om te zien en zeker iets om mee te nemen en te gaan doen.

Waar ben je (meer) over aan het nadenken
Ik ben nu veel aan het nadenken over mijn vraag. Op welke manier wil ik het eigenaarschap vergroten van kinderen. Ik neig nu meer naar het feit dat ik de bewustwording van de kinderen van zichzelf wil vergroten. Dus niet meer zo zeer dat het kind zijn eigen doelen gaat stellen, maar wel dat hij bewust wordt van hetgeen het kind mee bezig is. Waarom hij dit moet leren en hoe hij zich daar bij voelt. Ik denk dat dit een goede basis kan zijn, om uiteindelijk in de hogere groepen wel meer naar een eigen doelen kan gaan.
Op de Mission Hill School zijn er wel persoonlijke doelen bij de kindergarten. Zij vragen de kinderen aan het begin van het jaar wat zij dit jaar willen leren en reflecteren hier 3x per jaar op. Dit doel kan van alles zijn van cijfers schrijven tot heel hard rennen. Daarnaast hadden ze ook vakinhoudelijke doelen, maar deze kwamen vanuit ouders en leerkrachten en hier werd ook aan gewerkt. Deze werden wel meer gestuurd, maar hier werd dan weer meer de bewustwording bij gehaald.
Ik denk dat als ik aan deze twee dingen probeer te werken met de kinderen, dat de kinderen zich zo goed kunnen ontwikkelen in zichzelf. En dat dit zal helpen bij het maken en werken aan de doelen in de hogere groepen.

Wat ga je de komende dagen bevragen bij anderen
Ik wil de komende dagen nog meer zien en aan leerkrachten vragen op welke manier zij feedback geven aan de kinderen of vragen stellen aan de kinderen.
Wat ik vandaag heb gezien is dat er veel tijd wordt genomen om bijvoorbeeld problemen op te lossen. In de klas had een kind een bouwwerk van een ander kind kapot gemaakt. Deze leerkracht pakte dit zo sterk op. Ze ging naar de leerling die het kapot had gemaakt en gevraagd wat de verwachtingen zijn in de klas (dit hangt in de klas op een geschreven poster). Daarna vroeg ze hoe de andere leerling, van wie het bouwwerk was, zich nou zou voelen. En of dat een fijn gevoel is of niet, maar ook hoe wij dat nou op kunnen lossen.
Tuurlijk als er een probleem of ruzie is probeer ik dit ook op te lossen in de klas samen met de kinderen. Maar deze leerkracht, en ik heb het ook gezien op de andere scholen, nemen er nog meer tijd en rust voor. En ze nemen ook heel erg het gevoel van het kind er in mee.

Waar ga je vanaf volgende week kei hard mee stoppen
Ergens kei hard mee stoppen vind ik een te groot woord. Ik denk namelijk nu niet dat ik iets helemaal overboord moet gooien. Maar dat hetgeen ik doe wel kan verbeteren. Ik wil zeker uit proberen om bij het evalueren van de werkjes er één leerling of twee als ze hebben samengewerkt, dat werk en proces te bespreken. En dat meer uit te kleden. Ik wil dan ook meer uit de kinderen laten komen, dat zij feedback geven op het werk van dat kind. Ik denk dat je daar uiteindelijk meer bereikt, dan hetgeen wat elk kind gedaan heeft even aan te tippen. Less is more dus.
En meer rust en de tijd te nemen om het gesprek met kinderen aan te gaan. Ik ben ook realistisch dat dit misschien niet in elke situatie kan. Maar ik wil dit wel zo vaak mogelijk proberen. 

Recommend0 recommendationsPublished in 02: Less is more, depth over coverage, 04: Personalization, 05: Student-as-worker, teacher-as-coach, Reis2019

Deel deze post

4 reacties

  1. Vivianne, in jouw zoektocht naar doelen vond je vooral rust. Wellicht is het een idee om je ook te verdiepen in de manier waarop feedback wordt gegeven. Vooral de feedback die kinderen elkaar geven. Daar zou weleens een kern kunnen zitten in het bewustzijn van zichzelf en de ander. Veel plezier nog morgen bij Parker!

  2. Lieve Vivianne, mooie blog! Ik weet hoe lastig deze vragen te beantwoorden zijn, hoe lastig je dat vindt. Deze zin springt er voor mij uit: ‘ Maar ik denk dat het verschil hem er vooral in zit dat ze hier voor alles veel meer tijd nemen en dan soms maar wat minder maar goed doen, uitgebreider en dieper, dan veel en snel.’ Verderop schrijf je ook ‘Less is more’. Hoe kun je er nu voor zorgen dat we hier in ons dadelijks handelen ook bewust van blijven? Dat je die bewustwording vast weet te houden? En hoe kunnen we elkaar, collega’s van de school, elkaar hierop feedback geven of elkaar in ondersteunen?
    Wat kan jou helpen om meer rust en tijd te nemen om het gesprek met kinderen aan te gaan? Wat is daarvoor nodig? En dan bedoel ik zo concreet mogelijk? Vragen om nog verder over na te denken..
    Veel plezier bij Parker!

  3. Misschien is het ook gewoon wel heel fijn om bekrachtigd te worden in keuzes die je al maakte voor jezelf….. benieuwd naar wat je eigenlijk hoopte te zien ?

  4. Hey Vivianne,

    Weer een fijne blog heb je geschreven! Ik snap als geen ander hoeveel deze reis met je doet. Het is echt een emotionele rollercoaster!
    Zoals ik eerder al in een reactie zei: Het is prima om soms te bemerken dat je zelf de dingen die je daar op scholen ziet al toepast in je eigen onderwijs. De John F. Kennedy school is ook best een vooruitstrevend schooltje, al zeg ik het zelf! Toch weet ik zeker dat elke keer wanneer er iemand naar Amerika gaat, er nieuwe ideeën terugkomen!

    Ik pik iets heel tofs op uit je verhaal: Je denkt eraan om kinderen zich eerst bewust te maken van henzelf. Wauw! Hoe goed vertaal je de CES-principes dan naar de kleuterklas (en eerlijk is eerlijk, in mijn klassen zitten ook nog kinderen die meer bewust zouden kunnen worden van zichzelf en hun handelen)?

    Ik zou wel graag een doorgaande lijn zien in de principes. Het is daarom dat ik het zo tof vind, dat een juf van onze groep 1/2 nu in Amerika zit. Het begint toch allemaal bij de kleuters, nietwaar?

    Ik zou dit al kunnen vertalen naar een ontwikkeling waarin je kleuters bezig laat zijn met bewustwording van zichzelf, zodat er een stijgende lijn in groep 3 en 4 mogelijk is, welke betekent dat ze daar hun eigen doelen gaan leren formuleren, in groep 5 en 6 leren kinderen dan hun doelen op verschillende manieren te verfijnen, realiseren en documenteren en in groep 7 en 8 leren ze hun totale mastery te demonstreren, zodat ze bewijzen klaar te zijn voor de middelbare school. Zoiets dan… Ik ben misschien een fantast, maar dit zou erg mooi zijn…denk ik! Wellicht heb jij hier juist heel andere ideeën bij gekregen, ik ben er benieuwd naar!

    Omdat ik zeker weet dat je reis ervoor zorgt dat je alle kanten op wordt geslingerd, is het na je bezoeken morgen eerst tijd voor rust.
    Bijkomen en dingen een plekje geven.

    Veel plezier morgen, bij je laatste bezoek in Boston!

Laat een antwoord achter aan Sandra Beuving Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *