germ-41368_960_720

Besmetting heeft plaats gevonden….

Zo! We zijn er weer…inmiddels een beetje bekomen van de reis en weer aan het werk met de kinderen van mijn groep 4. En wat ben ik TROTS op ze! Want ik had me enorm voorgenomen om mezelf vooral rust, ruimte en tijd te geven om eerst goed te overdenken wat ik nou precies wil en wat niet. Maar….helaas, meteen toen ik de kinderen weer zag móest ik ze vertellen over wat ik had gezien en had meegemaakt. En tijdens dat vertellen, er was natuurlijk eerst flink geknuffeld ;-), zag ik de kinderen denken. De vragen vlogen om mijn  oren!

Hoe deden ze dat dan, die start van de dag? Gaan wij ook elke dag zingen? Hoezo, minder tafels? Waar laten ze hun spullen dan? En toen begon het…..Wj hebben toch een kleedje en kussens? Dan kunnen we toch ook in de kring? Zingen we gezellig elke dag! En mag mijn tafel uit de klas? Dan ga ik wel aan de insructietafel zitten tijdens het eten. En bij jouw uitleg kom ik toch altijd al naar voren, ga ik wel op een krukje zitten. Kan best, toch juf? Of op tafel, doen we toch ook al…..?

Tja….dus toch meteen begonnen, zonder eerst een plan te maken….Inmiddels zijn er 6 tafels uit de klas, bracht de oma van Koen en prachtig kleed mee, liggen er dankzij een oproep op Klasbord veel kussens in de klas om lekker op te zitten. Dat leest toch heerlijk….! En de spullen van de kinderen? Daar haddn ze zelf goede ideeën over. Boeken liggen in de kast, voor elk kind een stapelbak, en potloden in een bakje. Ze pakken wat ze nodig hebben, heel normaal eigenlijk. “Dat deden we in groep 1-2 toch ook? Toen hadden we ook niet ieder een eigen etui…”

Nu, na ruim een week op deze manier te werken, vroeg ik vanmiddag aan de kinderen hoe ze het vonden. Het bevalt ze op zich goed. Er zijn nog wel meer kinderen die hun tafel weg willen. Ook zijn wr kinderen die toch graag “hun eigen plekje” houden hoewel ze het prima vinden als er iemand anders gaat zitten. Ze maken steeds zelf de kring weer netjes. Spreken elkaar aan tijdens de instructies “wil je wat stiller zijn, ik kan de juf niet horen en dan snap ik het niet..” Soms kiezen ze een plek die niet zo slim was (“dat doe ik niet meer, in de gang….dan ga ik steeds dansen”)

Natuurlijk, er mogen wat puntje op de i. Maar ik ben TROTS, we werken samen hard aan een fijne klas. We denken met elkaar over hoeiets goed kan werken. Samen groeien we verder. BE KIND WORK HARD komt in ons dna!

 

Recommend0 recommendationsPublished in 01: Learning to use one’s mind well, 09: A tone of decency and trust, Reisblogs

Deel deze post

7 reacties

  1. Wow! Ik ben zo ontzettend trots op je ❤.
    Gewoon beginnen, samen met de kids. Samen eigenaar zijn. Wat heerlijk om te lezen. Ga zo door… laat de besmetting maar lekker doorsudderen.

  2. Wooooow,topper!En wat lees ik toch ook ontzettend student-as-worker, teacher-as-coach!Super dat je samen verder bouwt aan fijn onderwijs. 🙂

  3. Super Suzanne. Mooi hoe jij en de kinderen van de klas dit experiment aangaan. En hoe jullie samen evalueren wat werkt en wat niet. Trots op jullie!

  4. Trots op groep 4…
    Maar zeker ook trots op jou!
    Geweldig hoe jij dit oppakt.
    Hopelijk kunnen we samen bog meer Collega’s besmetten…

Laat een antwoord achter aan Annemarie Wijnhoud - de Kort Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *