De afgelopen dagen hebben we op de verschillende scholen in New York zulke mooi dingen mogen zien, ervaren, beleven en voelen. Eigenlijk nog nauwelijks te bevatten en moeilijk in woorden vast te leggen. Voor mij kwam het op de laatste school (Brooklyn New School) wel allemaal op zijn plek. Een stukje van mijn persoonlijke vraag, “Can art be an essential subject for children at school?” (meer hierover te lezen in mijn eerste blog: “Life long learning”), heeft zeker een antwoord gekregen. En ik geloof ook dat dit bij ons op school mogelijk gemaakt kan worden. Ik ga er in mijn lessen ook zeker zo snel mogelijk mee beginnen. Nog meer projectmatig werken en proberen de motivatie, om alles te leren en te onderzoeken wat met het onderwerp te maken heeft, op te wekken. Laat ze maar onderzoeken, ontdekken en bevinden. Hier en daar met hulp van collega’s en mijn super directeur die ons dat vertrouwen geeft en in ons gelooft als team. (Helaas kan ze geen wonderen verrichten maar een eigen lokaal zou de kers op de taart zijn :).
In Boston hoop ik nog dieper in te kunnen gaan op hoe ik de motivatie bij de kinderen kan aanwakkeren. Hoe worden ze juist door het fout te doen gemotiveerd om opnieuw te beginnen, gaan ze ontdekken, leren en weer geloven in zichzelf?!
2 reacties
Fijn dat je dicht bij jezelf houdt Femke. In wat jij doet en gaat doen zit de impact!
Wat zou ik je graag die kers op de taart willen geven….. Neem je ervaringen mee in de lessen en ga maar lekker uitproberen! Ik moedig je enorm aan!