American Dream (als vervolg op een stukje uit mijn blog over Castle Bridge)

 

Helaas moet ik terug komen op mijn blog van Castle Bridge (het stukje Ameriaanse presetatiedrang). Dit blijkt dus toch een strugle te zijn voor de ouders. Voor we het gesprek met ouders ingingen, heb ik mijn zus nog geappt met de volgende woorden: “ ik snap niet dat er mensen zijn die zich in de schulden werken voor een private school als een public school zo goed is”.  Uit het gesprek met de ouders bleek dat het nog steeds een dingetje is als je kinderen niet naar een private school gaan. Er zijn ook ouders die hun kinderen in het laatste jaar nog naar een private school doen, zodat ze meer kansen hebben bij het doorstromen omdat ze dan niet van een public school komen. Waar staat in deze dan nog het kind centraal?

Kinderen op de neighborhoodschool kunnen prachtig presenteren. Ze verwoorden alles uitstekend en zijn lang van stof, zonder schroom. Onze kinderen kunnen ook goed presenteren en daar kan nog wel een schepje bovenop, want dat is fijn als je dat zonder grote zenuwen kan op de middelbare en in de verdere toekomst. Maar wat als je dat in Amerika niet kan? Wat als je jezelf hier niet zo groots kan verkopen?

Mijn pinterestpagina is weer bijgewerkt: https://pin.it/n47odk5nfurjor. Een mooie manier van een conflict oplossen die ik hoorde en daar niet kwijt kon maar toch even wil delen: Jij hebt A gedaan, ik wilde B. Wat kunnen we doen zodat we allebei winnen?

 

Recommend0 recommendationsPublished in Reisblogs

Deel deze post

3 reacties

  1. Dag Caroline,

    zou je in je volgende blog eens willen reflecteren op wat de indrukken die je opdoet met jou als professional doen? Waar word je blij van, waarom? Waar zie je aanknopingspunten voor je huidige school, waarom juist daar?
    Waar zie je uitdagingen en wat heb je nodig om die te tackelen?

  2. Carolien, wat confronterend kan het zijn om in een andere cultuur te zijn. Kansenongelijkheid is ook in Nederland een issue, maar hier zie je een grote versie daarvan. Dat is echt confronterend. Wat zou jij kunnen doen om kansenongelijkheid te verkleinen?

  3. Carolien, leuk om je verhalen te lezen en alle foto’s te bekijken. Ik lees veel herkenbaars van wat we vorig jaar ook gezien hebben. Een goede basis voor een mooi gesprek met onze 4 Ces-ervaringsdeskundigen als jij straks weer terug bent in dat mooie Nederlandse onderwijs. Ben benieuwd wat je nog meebrengt aan ervaringen uit de middelbare school.

Laat een antwoord achter aan Kees Hoevenaars Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *